ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ

Καλησπέρα Αδέλφια,

Σήμερα διάλεξα οι επόμενες γραμμές να είναι προσωπικές. Κανονικά αυτό το κείμενο το είχα προγραμματίσει για την Δευτέρα, μέρα κατά την οποία θα γιόρταζα την πρώτη επέτειο με την συμβία μου. Όμως όταν την είδα πριν από λίγο να φεύγει από το σπίτι για να πάει στο γραφείο της αποφάσισα να γεμίσω το απόγευμα μου με σκέψεις για αυτήν, σκέψεις τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας…

Ξεκινάω γράφοντας κάτι που ίσως σας φανεί κοινότυπο (μερικές φορές όμως τα κοινότυπα έχουν ουσία). Είμαι απίστευτα τυχερός που γνώρισα έναν άνθρωπο σαν Αυτήν. Έναν άνθρωπο που ήρθε στην ζωή μου εντελώς απρόσμενα και εύχομαι να είναι κοντά μου για μύρια χρόνια.

Έχουμε φτάσει στο σημείο σαν άνθρωποι να μας αφήνουν παγερά αδιάφορους αρετές όπως η καλοσύνη. Τέτοιου είδους αρετές τις θεωρούμε δεδομένες και πάντα απαντάμε με ατάκες του τύπου «οι κακοί είναι στην φυλακή». Είμαι σίγουρος τώρα που διαβάζεται αυτήν την φράση να σας είναι κατανοητή η αφέλεια που κρύβουν οι λέξεις της.

Αυτό λοιπόν που χαρακτηρίζει την σύντροφο μου είναι η καλοσύνη της. Η καλοσύνη ως τρόπος ζωής και όχι ως χριστουγεννιάτικη βιτρίνα με λαμπιόνια αρκετά φωτεινή αλλά τόσο πρόσκαιρη και εποχιακή. Σε Αυτήν η καλοσύνη δεν θεωρείται ηθική ιδιότητα, αλλά Θείο χάρισμα. Βλέποντας την να χειρίζεται την καθημερινότητα πάντα με γνώμονα την καλή της καρδιά νιώθω την ανάγκη να της γράψω μια συγνώμη για όλες τις φορές που της ζητούσα να αλλάξει, να γίνει πιο σκληρή και απόλυτη. Ξέρω ότι οι λέξεις δεν είναι αέρας, είναι πράξεις, αυτές δημιουργούν τα γεγονότα. Από την στιγμή που βγαίνουν από τα χείλια σου δεν μπορείς να τις πάρεις πίσω. Γνωρίζοντας λοιπόν αυτό, είμαι χαρούμενος που δεν με άκουσε, που δεν άλλαξε, που δεν έγινε σκληρή και απόλυτη.

Όταν ερωτευόμαστε, κάνουμε του κόσμου τις παραχωρήσεις, τα στραβά μάτια για να διατηρήσουμε αυτή την ευδαιμονία σε όλη μας την ζωή. Άλλωστε ο έρωτας δίνει σε άντρες και γυναίκες την δυνατότητα να αναπτύξουν όλες τους τις δυνάμεις. Ελπίζω μωρό μου οι παραχωρήσεις σου μέσα σε αυτόν τον χρόνο καθώς και οι φορές που έκανες τα στραβά μάτια να μην ήταν πολλές.

Μωρό μου, όταν διαπιστώνεις ότι σε αγαπούν πρέπει να δέχεσαι αυτό το δώρο με ευγνωμοσύνη και εγώ θέλω να σε ευχαριστήσω για τα «δώρα» που μου έκανες αυτές τις 362 μέρες.

Ελπίζω να φανώ αντάξιος των προσδοκιών σου…