Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΛΑΚΑ... Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΠΛΑΚΑ...


Αδέλφια Καλησπέρα,

Επειδή τα Χριστούγεννα ΔΕΝ είναι κουραμπιέδες και μελομακάρονα (Μην ακούς τον Ψωμιάδη), επειδή τα Χριστούγεννα δεν γιορτάζονται μόνο στην Ελλάδα (Μην ακούς τον Άδωνι) και την Δυτική Ευρώπη, επειδή τα Χριστούγεννα είναι γιορτή ελπίδας και χαράς...

... Από αύριο...

...ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΜΑΛΑΚΕΣ μήπως δούμε και το τι υπάρχει δίπλα μας...

Χαιρετίσματα στο στολισμένο σπίτι

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ


Αδέλφια καλησπέρα,

3 και σήμερα για τα Χριστούγεννα και εδώ και 4 μέρες το Εδιμβούργο είναι χιονισμένο. Αν εξαιρέσεις το πόσο επικίνδυνοι είναι οι δρόμοι (είτε περπατάς, είτε οδηγείς), το τοπίο είναι εξαιρετικό.

Σίγουρα θα τα ξαναπούμε μέχρι τα Χριστούγεννα... όμως για όσους φεύγουν... τους εύχομαι Merry Christmas ή Μαίρη Πόππινς και καλή χρονιά.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ...


Αδέλφια καλησπέρα,

Πριν από λίγο διάβασα την είδηση για τον χαμό του Γιάννη Μόραλη...

...Τελικά, όταν φεύγουν τέτοιοι άνθρωποι, η χώρα γίνεται φτωχότερη...

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Ε ΡΕ ΓΛΕΝΤΙΑ


Αδέλφια καλημέρα,

Πριν από λίγο είδα στην οθόνη εκατοντάδες Σκανδιναβούς να χειροκροτούν τον Ομπάμα σαν άλλο ροκ σταρ και να ζητούν επίμονα από αυτόν και την γυναίκα του "ανκόρ" εμφάνιση στο παράθυρο του μεγάρου όπου μαζί με άλλους πανλαμπρους ηγέτες αυτού του πλανήτη γιόρταζε τον ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ που μόλις είχε πάρει.

Η μεγαλύτερη "μούφα" για πρόεδρος χώρας που έχει εμφανιστεί στον πλανήτη, ο πρόεδρος της ειρήνης όπως τον αποκάλεσαν σήμερα, μόλις πριν από 3 μέρες ανακοίνωσε ότι θα στείλει ακόμα 30.000 Αμερικάνους στρατιώτες στο Αφγανιστάν.

Μετά και από αυτό είμαι σίγουρος ότι το γλέντι μόλις άρχισε... και δεν προβλέπεται ούτε σάλιο.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

war is NOT over


Αδέλφια καλησπέρα,


Εδώ και μέρες θέλω να γράψω την συγκεκριμένη ανάρτηση. Εδώ και μέρες έχω αρχίσει και πάντα σταματούσα μετά τις πρώτες γραμμές. Βλέπεις Αδελφέ είμαι σίγουρος ότι στο τέλος της ανάρτησης θα με καλέσουν να "απολογηθώ" διάφοροι "επαναστάτες", "αντιιμπεριαλιστές", που έχουν πάρει την επανάσταση και τον αγώνα κατά του καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού, εργολαβία.

Επειδή λοιπόν μεγάλωσα και μυαλό δεν έβαλα την ανάρτηση την γράφω και "ας πάει το παλιάμπελο"... Πάμε λοιπόν...

Η προηγούμενη εβδομάδα στην Αγγλία ήταν μια συνηθισμένη εβδομάδα. Βροχή σε συνδυασμό με ανέμους, οι εργατικοί να συνεχίζουν να χάνουν στις δημοσκοπήσεις και όλοι να κάνουν τον σταυρό τους για το τι θα τους βρει την στιγμή που το τιμόνι της χώρας το αναλάβουν οι συντηρητικοί... και μέσα σ' όλα αυτά κηδείες πολλές κηδείες.

Τα κανάλια εδώ σε ζωντανές συνδέσεις δεν δείχνουν ανεγκέφαλους πιτσιρικάδες να καίνε εκπαιδευτικά ιδρύματα νομίζοντας ότι αυτό είναι επανάσταση. Τα κανάλια εδώ δείχνουν κηδείες στρατιωτών που έχασαν την ζωή τους στο Ιράκ. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα συνειδητοποίησα ότι η χώρα στην οποία μένω βρίσκεται σε πόλεμο. Ξέρεις Αδελφέ σε πραγματικό πόλεμο, όχι αυτόν που μάθαμε παίζοντας στο play station το "Call Duty" . Εδώ οι άνθρωποι σκοτώνονται. Τους βρίσκει η σφαίρα, στριφογυρίζουν στον αέρα μια φορά και πέφτουν στο έδαφος μιας μακρινής χώρας, χωρίς να έχουν μάθει τι στο γεροδιάολο κάνουν εκεί.

Οι Άγγλοι ποτέ δεν ήταν άγιοι. Η εξωτερική πολιτική που άσκησαν τους περασμένους αιώνες κατέστρεψε πολλούς λαούς. Εγώ όμως δεν θέλω να μιλήσω για πολιτικές ούτε για το καλό και το κακό. Όλα αυτά τα αφήνω στους πολιτικούς. Εγώ θέλω να μιλήσω για την μικρή Victoria που η φωτογραφία της έκανε εκατομμύρια κόσμο να κλάψει.

Η πιτσιρίκα δεν θα ξαναδεί ποτέ τον πατέρα της, όπως άλλωστε χιλιάδες παιδιά σε Ιράκ, Αγγλία, Αμερική. Η ρεαλιστική πλευρά του πολέμου λέει ότι ο θάνατος παντού είναι ίδιος, είτε Ιρακινός είσαι είτε Άγγλος το ίδιο θα πονέσεις όταν θα φας την σφαίρα. Το ίδιο θα κλάψουν τα παιδιά σου όταν θα σε δουν στο φέρετρο.

Όμως η ιστορία του συγκεκριμένου πολέμου δείχνει να μην έχει τελειωμό και αυτό που με τρομάζει περισσότερο από το οτιδήποτε είναι το τι πρέπει να πω σαν ενήλικας σε παιδιά όπως η Victoria .

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

ΥΓ : ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΑΝ... σαν σήμερα σκοτώθηκε ο John Lennon... Happy Christmas AND war is NOT over.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

ΜΠΑΜΠΑ ΓΕΡΝΑΩ


Αδέλφια καλησπέρα,

Πρώτη του μήνα σήμερα και εκτός από τον καλό μήνα σήμερα γιορτάζουν τα γενεθλιά τους ο Woody Allen, η Emily Mortimer (έπαιζε στο matchpoint), ο Morris (σχεδιαστής του Λουκι Λουκ πέθανε όμως το 2001)...

...ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΓΩ... Χρόνια μου πολλά λοιπόν και να με χαίρεστε.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

ΗΡΩΕΣ και "ΗΡΩΕΣ"

Αδέλφια Καλημέρα,

Επειδή η η εξέγερση του Πολυτεχνείου ανέδειξε ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ Αριβίστες...

Επειδή οι πραγματικοί ήρωες του Πολυτεχνείου δεν έβγαλαν ποτέ την μούρη τους σε τηλεοπτικό παράθυρο δίπλα στον οποιοδήποτε πούστη ...

Και επειδή η Ελλάδα έχει τους δικούς της ήρωες...

Ο πρώτος ρυθμός που μου ήρθε στο μυαλό σήμερα το πρωί ήταν το τραγουδάκι του Λένον τραγουδισμένο από την απόλυτη Faithfull. Πατήστε το play αξίζει το κόπο.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

ΩΧ... Η ΜΕΣΗ ΜΟΥ

Αδέλφια Καλησπέρα,

Με τον ήλιο να συνεχίζει να μας κάνει παρέα στον ουρανό του Εδιμβούργου, είπα να σας γράψω την πρώτη ιστορία σχετική με την ζωή μου εδώ στην Σκώτια...

Κάποιο μεσημέρι του περασμένου Αυγούστου παρέα με την καλή μου βρεθήκαμε για φαγητό και μπίρες στην αγαπημένη μας pub στην Γλυφάδα. Εκεί γνωρίσαμε έναν Άγγλο πιτσιρικά από το Bristol και κουβέντα στην κουβέντα μάθαμε ότι ο κακόμοιρος είχε πάει την προηγούμενη μέρα στο ΙΚΑ Καλλιθέας και εκεί αφού του έκαναν κάποιες εξετάσεις του ζήτησαν να πληρώσει το αντίτιμο των εξετάσεων. Ο μικρός προσπάθησε να εξηγήσει στο υπάλληλο του ΙΚΑ ότι ως πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάτοχος ευρωπαϊκού βιβλιαρίου υγείας έχει δικαίωμα να εξετασθεί δωρεάν από το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας που διαμένει. Φυσικά μετά από λίγο κατάλαβε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο και έτσι έκατσε στην ουρά του ταμείου. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την ημέρα δεν μπόρεσα να καταλάβω την επιμονή του για δωρεάν ιατρική εξέταση αφού δεν μου είχε συμβεί κάτι τέτοιο μέχρι και εκείνη την μέρα.

Με τα πολλά και τα λίγα ο καιρός πέρασε και όπως είπαμε ο Σεπτέμβριος με βρήκε με νέο τόπο διαμονής. Οι πρώτες μέρες στο Εδιμβούργο ήταν ιδιαίτερα κουραστικές, οι επόμενες όμως έκρυβαν μια δυσάρεστη έκπληξη...

Έχοντας ξεχάσει ότι πριν από δύο χρόνια είχα βρεθεί σε χειρουργικό τραπέζι για επέμβαση στην μέση μου, είπα να κάνω τον «Σαμψών» και να προσπαθήσω να μεταφέρω περίπου 400 βιβλία όσο το δυνατόν γρηγορότερα από την βιβλιοθήκη του σαλονιού στην βιβλιοθήκη της κρεβατοκάμαρας. Το τέλος της τρίτης διαδρομής με πάνω από είκοσι βιβλία στα χέρια με βρήκε να ουρλιάζω από τον πόνο και με τεράστια δυσκολία να φτάνω στο κρεβάτι (τρία βήματα από εκεί που με έπιασε ο πόνος.) .

Το ημερολόγιο έγραφε 13 Σεπτεμβρίου ημέρα Κυριακή και δεν είχαμε κλείσει ούτε μια εβδομάδα στο Εδιμβούργο. Χωρίς κανένα φίλο στην πόλη, χωρίς φάρμακα (ούτε ασπιρίνη) στο σπίτι, και με λίγες μονάδες του αγγλικού καρτοκινητού δεν είχα πολλά πράγματα να κάνω. Η ώρα περνούσε και ο πόνος δεν έλεγε να ελαττωθεί. Ο μόνος του οποίου είχα το κινητό του τηλέφωνο ήταν ο Ινδός οδηγός ταξί με τον οποίο είχαμε κλείσει πριν από μερικές μέρες συμφωνία για μετακινήσεις μας. Με τον φόβο ότι θα έχει κλειστό το τηλέφωνο του, σχημάτισα στο καντράν το νούμερο του. Στο άκουσμα της φωνής του Ασίφ (Ο Θεός να τον έχει καλά και να του χαρίζει νόστιμο κάρυ καθημερινά) κάπως ηρέμησα. Του εξήγησα γρήγορα την κατάσταση και του ζήτησα να έχει κάποιο γιατρό να μου συστήσει που θα μπορούσε αν και Κυριακή να έρθει στο σπίτι. Μου απάντησε ότι θα σκεφτεί και θα με πάρει τηλέφωνο σε λίγα λεπτά. Πραγματικά μετά από λίγο ο Ασίφ με κάλεσε και μου έδωσε ένα τηλεφωνικό νούμερο στο οποίο και θα μπορούσα να απευθυνθώ.

Πήρα το τηλέφωνο και κάλεσα το νούμερο που μου είχε δώσει. Από την άλλη γραμμή ακούστηκε η φωνή μιας γυναίκας που κάτι μου είπε με βαριά σκωτσέζικη προφορά και έκλεισε την φράση της με το NHS (National Health System) 24. Γεμάτος απογοήτευση κούνησα το κεφάλι μου. Όχι μόνο είχα καλέσει το αντίστοιχο ΕΣΥ αλλά και η τύπισσα που είχε απαντήσει στο τηλέφωνο μίλαγε κάτι αγγλικά που στον ΟΜΗΡΟ δεν με δίδαξαν. Χωρίς να έχω καμία εναλλακτική λύση ξεκίνησα να της λέω το πρόβλημα του. Στο άκουσμα της προφοράς μου με διέκοψε.

"Είστε ξένος ?"

"Ναι είμαι"

"Από που?"

"Από την Ελλάδα"

"Επειδή θα σας ζητήσω ιατρικό ιστορικό μήπως θα θέλατε στην συνομιλία μας να έχουμε και μεταφραστή?"

Έμεινα άφωνος δευτερόλεπτα μετά την καταφατική μου απάντηση στην τηλεφωνική μας "παρέα" είχε προστεθεί και ένα τρίτο μέλος ο Στέφανος. Η έκπληξη μου έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν ο Στέφανος μου είπε ότι το NHS Scotland, κάλεσε την υπηρεσία μεταφράσεων που δουλεύει ο Στέφανος ώστε να βοηθήσει στην συνομιλία την δική μου με την νοσοκόμα που θα μου έπαιρνε τι ιατρικό ιστορικό και η υπηρεσία αυτή βρίσκετε στην Νέα Υόρκη.

Το τηλεφώνημα μας κράτησε πάνω από μισή ώρα και τέτοιο ιατρικό ιστορικό δεν μου είχαν πάρει ούτε όταν πήγαινα να για να χειρουργηθώ. Αφού ο Στέφανος τελείωσε την δουλειά του μου ευχήθηκε περαστικά και με καληνύχτισε. Στο τηλέφωνο πλέον είχαμε μείνει δύο, η νοσοκόμα και εγώ, η οποία μου είπε ότι η κατάσταση μου ήταν σοβαρή και θα έστελνε γιατρό από το σπίτι. Σε λιγότερο από είκοσι λεπτά εμφανίστηκε στο σπίτι ο Ντοκτορ Μακ something, κρατώντας 2 βαλίτσες. Με εξέτασε περίπου 15 λεπτά και αφού τελείωσε έκατσε στην απέναντι καρέκλα.

"Κοίτα για να σε καθησυχάσω αυτό το οποίο έπαθες είναι μια κρίση κήλης σπονδύλου, άρα δεν είναι κάτι σοβαρό αλλά ξέρω ότι είναι κάτι επώδυνο. Γι' αυτό τον λόγο έχω να σου προτείνω τα εξής. Ή θα σου κάνω ένεση μορφίνης, ή θα σου δώσω βάλιουμ και κωδεΐνη για τρεις μέρες ώστε να ηρεμήσεις."

Χωρίς σκέψη διάλεξα τα βάλιουμ. Άνοιξε την τσάντα του, έβγαλε δώδεκα χάπια (έξι βάλιουμ και έξι κωδεΐνης) και μου τα άφησε στο κομοδίνο. Κάπου εκεί τον είδα να φοράει το μπουφάν του και κατάλαβα ότι έφτασε η ώρα του λογαριασμού.

"Τι χρωστάω γιατρέ?"

"Τίποτα."

"Ούτε για τα φάρμακα ούτε για την επίσκεψη?"

"Φυσικά και όχι, είμαι από το NHS"

Ο Ντοκτορ Μακ something είχε φτάσει ήδη στην πόρτα αφήνοντας με άναυδο.

Τελικά ο Neil Kinnock όταν έλεγε πως αν κάποιος σκεφτεί να καταργήσει το NHS και κατά επέκταση την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δωρεάν υγεία στην Μεγάλη Βρετανία, τότε θα έρθει αντιμέτωπος με επανάσταση, είχε απόλυτο δίκιο.

Μετά από αυτή την εμπειρία, καθημερινά σκέφτομαι με λύπη τον Άγγλο (ασθενή του ΙΚΑ) πιτσιρικά από το Bristol και την ατυχή σύγκριση που προσπάθησε να κάνει μεταξύ του ΕΣΥ και του δικού τους NHS.

Αυτά για τώρα...

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

I AM BACK...


Σιγά να μην τελείωνε έτσι... χωρίς ένα γεια, χωρίς μια καλή αντάμωση...

Στο κάτω κάτω της γραφής οι καθώς πρέπει τρόποι μου όπως και η εκπαίδευση που πήρα από την Γαλλίδα νταντά δεν θα μου το επέτρεπαν :)

Σχεδόν μετά από τρεις μήνες λοιπόν...

... ΑΔΕΛΦΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ,

Μόνο τρεις μήνες έλειψα και έγινε η Τζάκρη Υφυπουργός... μετά από αυτό μπορώ να σας ξαναφήσω;;;

Είμαι σίγουρος ότι σε όλων μας τις ζωές πολλά είναι τα πράγματα που μπορούν να αλλάξουν μέσα σε τρεις μήνες. Όσο αφορά την δική μου, φρόντισα να αλλάξει ο τόπος διαμονής. Μην πάει το μυαλό σας ότι από την Γλυφάδα μετακόμισα στα Χανιά ή στην Κάβαλα... άλλωστε πάντα ήμουν των άκρων. Από τις 7 Σεπτεμβρίου του 2009 η νέα μου γειτονιά είναι το ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ της ΣΚΩΤΙΑΣ και ουχί της Αγγλίας η Μεγάλης Βρετανίας όπως θα ήθελαν να γράψω οι «ενωτικοί» Άγγλοι.

Οι λόγοι που με έκαναν να πάρω την καλή μου και να βρεθούμε βόρεια είναι παρα πολλοί και μέρα με την ημέρα η απόφαση μας φαντάζει όλο και πιο σωστή. Λέξεις και έννοιες όπως ο σεβασμός, η κατανόηση, η ανθρωπιά, η κοινότητα (community), η γειτονιά, η ποιότητα ζωής καθώς και πολλές άλλες βρήκαν επιτέλους το νόημα τους. Μαζί με τις λέξεις νόημα βρήκαν και οι μέρες μας και έτσι όλα μέχρι στιγμής πάνε καλά.

Όμως η τεράστια διαφορά του εδώ με το εκεί είναι άλλη. ΕΔΩ οι άνθρωποι ΖΟΥΝ το σήμερα, ΔΕΝ ζουν σε μια αιώνια μετάθεση...

Έτσι μ’ αυτά και μ’ αυτά Η ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΟΠΟΥ ΦΥΓΕΙ ΦΥΓΕΙ volume 2 με κιλτ is back…

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Σάββατο 22 Αυγούστου 2009

ΤΙΣ ΓΛΑΣΤΡΕΣ... ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ


Αδέλφια καλησπέρα (αν μπορεί να είναι),

Η φωτιά συνεχίζει και καίει. Απ' ότι ακούω στο ραδιόφωνο αν δεν την ανακόψουν μέχρι την δύση του ηλίου, τότε ίσως φτάσει στον Διόνυσο και μετά "Back to 2007"...

Δύο χρόνια πέρασαν, έχασαν την ζωή τους τόσοι άνθρωποι, κάηκε η μισή Ελλάδα και τίποτα δεν άλλαξε...

Τελικά όπως έγιναν τα πράγματα το μοναδικό πράσινο που θα έχει η Αττική είναι οι γλάστρες στα μπαλκόνια...

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

ΥΓ : Αλήθεια άκουσε κανείς σας έστω κάποια δήλωση του πράσινου Τρεμέπουλου ή του πράσινου Καφετζόπουλου ;

ΜΙΑ "ΦΛΟΓΕΡΗ" ΚΑΛΗΜΕΡΑ


Αδέλφια καλημέρα,

Το Google Map καταγράφει ότι από το σπίτι μου μέχρι και τον Βαρνάβα υπάρχουν 33 χιλιόμετρα. 

Η εικόνα όμως από το μπαλκόνι μου δείχνει ότι αυτά τα 33 χιλιόμετρα δεν είναι τίποτα...

...Ας ελπίσουμε ότι αυτή την φορά κάποιοι θα λογοδοτήσουν... Ας ελπίσουμε ότι αυτοί οι κάποιοι δεν θα είναι γριούλες που άναψαν ξερά χόρτα...

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια 

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟ ΠΙΝΕΙΣ...

Αδέλφια καλησπέρα,

Διαβάζω από εδώ και από εκεί σχόλια και τοποθετήσεις αναφορικά με τον Κοροβέση...

... Λοιπόν για τον συγκεκριμένο "αγωνιστή" έχω γράψει από τον Μάϊο του 2008 στο ΜΠΑΖΩΜΑ.Αφορμή τότε είχαν σταθεί τα σχόλια - λάσπη του "αγωνιστή" αναφορικά με την επανάσταση του 1917 και την κληρονομιά της. 

Από τότε θεωρούσα τον συγκεκριμένο τύπο ένα "ΜΕΘΥΣΤΑΚΑ" της εξουσίας, έναν "αναρχικό" του "πρωκτού" που το αντικομμουνιστικό του μένος είναι σαφώς μεγαλύτερο από οποιαδήποτε πολιτική του θέση.

... Αλλά Αδέλφια δεν φταίει αυτός... Η ευθύνη για την συμπεριφορά το κάθε Κοροβέση βαραίνει τον ΣΥΡΙΖΑ (του έδωσε βήμα), καθώς και όλους τους αριστερούς που τον "σταύρωσαν".

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια 

ΥΓ : Σήμερα το πρωί έβλεπα τον Κουβέλη στην ΝΕΤ... Αχ, βρε συντροφια του ΣΥΝ... είδατε πόσο άσχημα είναι να προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας.

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΜΑΔΑ...


Αδέλφια καλημέρα,

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ... αλλά φαντάζομαι με εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς. 

VELEZ SARSFIELD SIEMPRE.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

ΥΓ : Rizobreaker έχεις τέτοια φωτογραφία από την πρωταθλήτρια Κούβας ;  


Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

R.I.P. SIR BOBBY

Αδέλφια καλησπέρα,

Την προηγούμενη Κυριακή ο SIR Bobby Robson "πατούσε" για τελευταία φορά στην ζωή του γρασίδι. Πριν από λίγες ώρες "είπε" γεια σε αυτό τον κόσμο, αφού πρώτα κατάφερε να δημιουργήσει την μεγάλη Ipswish Town στα τέλη του 70 αλλά και να αφήσει το δικό του στίγμα τόσο στην Μπαρτσελόνα όσο και στην Εθνική ομάδα της Αγγλίας.

Rest In Peace Sir Bobby και προσωπικά σε ευχαριστώ που μου έδωσες την χαρά να δω ομάδα μοντέλο σαν την Ipswish.

Χαιρετίσμτα στο σπίτι Αδέλφια

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΔΕΙΕΣ...




Αδέλφια καλησπέρα,
Το πρώτο μέρος των διακοπών τελείωσε. Σήμερα το πρωί αφήσαμε την Σύρο για την Αθήνα και την ζέστη της.
Για όσους από εσάς φεύγουν τώρα, εύχομαι τα καλύτερα...
Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

"ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ"

Αδέλφια καλημέρα,

Ένας από τους μεγάλους καημούς της ζωής μου είναι η ποδοσφαιρική ομάδα της γειτονιάς που γεννήθηκα και μεγάλωσα, ο Ιωνικός Νικαίας.

Για μένα αυτή η ομάδα σημαίνει πολλά. Στις αρχές της δεκαετίας του 80 και όταν το τμήμα μπάσκετ του Ιωνικού «δίδασκε» το άθλημα στην υπόλοιποι Ελλάδα, εγώ περίμενα πως και πώς να φτάσει η Δευτέρα να πάω σχολείο και με αφορμή ακόμα μια νίκη του Γιαννάκη, του Καλαφατάκη, του Πετρίδη και των άλλων παιδιών, να την «πω» στους συμμαθητές μου που υποστήριζαν τον Γαύρο, την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟ.

Το μπάσκετ μπορεί να μας έδινε χαρές, μπορεί να μας έκανε γνωστούς σε όλη την χώρα ακόμα και να μας πήγε στην Ευρώπη, παίζοντας στο θρυλικό κύπελλο Κόρατς, το ποδόσφαιρο όμως ήταν εκείνο που μάζευε 10.000 φιλάθλους για να δουν την ομάδα του Ιωνικού να παίζει με την Δραπετσώνα, τον Άρη Νικαίας, την Νίκαια , τον Ατρόμητο Πειραιά καθώς και άλλες ιστορικές ομάδες της Β΄ Πειραιώς. Το ανηφόρισμα προς την Νεάπολη τις Κυριακές τα μεσημέρια ήταν μια ολόκληρη ιεροτελεστία. Η οικογένεια έτρωγε από νωρίς ώστε να προλάβουμε να κάτσουμε στις θέσεις μας πριν ο Κωτάκης, ο Γλύκας ο Ξενάριος και οι άλλοι παίκτες τους Ιωνικού βγουν και πατήσουν το χώμα του γηπέδου.

Τα χρόνια πέρασαν και η ομάδα άρχισε να ανεβαίνει στις επαγγελματικές κατηγορίες. Το να παίξεις ποδόσφαιρο στην Νεάπολη δεν ήταν ποτέ εύκολη αποστολή. Ακόμα και σήμερα θυμάμαι το κυνηγητό στα στενά με τους Πατρινούς, τους Καλαματιανούς (είχαν ανεβάσει πολύ μα πάρα πολύ κόσμο) και όποιους άλλους αποφάσισαν να κάνουν την βόλτα τους στην νότια πλευρά της πλατείας Σπάθας.

Η ομάδα έφτασε στην πρώτη εθνική κατηγορία και μετά τα πρώτα χρόνια ο κόσμος έδειξε να χάνει το ενδιαφέρον του για τον Ιωνικό. Το γήπεδο άρχισε να αδειάζει ενώ ακόμα και ο τελικός κυπέλλου Ελλάδος ή η μεγάλη πορεία της χρονιάς με τον Μαρκαριάν στον πάγκο μας, δεν στάθηκαν ικανά ώστε να φέρουν τον κόσμο πίσω. Οι αιτίες ήταν πάρα πολλές και τουλάχιστον στην συγκεκριμένη ανάρτηση δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτές. Στην συγκεκριμένη ανάρτηση θέλω να αναφερθώ στην απαξίωση της ΠΑΕ από τον ίδιο το ιδιοκτήτη της.

Είμαι κάτι παραπάνω από σίγουρος ότι στο διάβασμα της τελευταίας πρότασης θα αναρωτηθήκατε πως μπορεί κάποιος ιδιοκτήτης ομάδας να απαξιώνει την ομάδα του. Αν θέλετε να μάθετε την απάντηση δεν έχετε παρά να δείτε τις ενέργειες που έχει κάνει ο Χρήστος Κανελλάκης (πρόεδρος της ομάδας και γιος του ιστορικού προέδρου Νίκου Κανελλάκη) τα τελευταία χρόνια.

Το «ρεπερτόριο» των ενεργειών του τα χρόνια που διοικεί την ομάδα είναι αστέρευτο και με μοναδική μαεστρία κατάφερε να κάνει τους εναπομείναντες φιλάθλους της ομάδας να τον περιλαμβάνουν σε όλα τους τα συνθήματα, συνθήματα τα οποία δεν έχουν κολακευτικές ομοιοκαταληξίες για εκείνον.

Τα τελευταία χρόνια ο Κανελλάκης αποφάσισε να έρθει σε ανοικτή αντιπαράθεση με τον δήμαρχο Νικαίας Στέλιο Μπενετάτο. Μέχρι και πριν από δύο μέρες προσωπικά πίστευα ότι ο Κανελλάκης ήταν απλά ένας «πιτσιρικάς», αντικομουνιστής με απίστευτα χαμηλό IQ. Παράδειγμα του χαμηλού του IQ είναι η ομάδα στο facebook που έχει δημιουργήσει και την ονομάζει ΝΙΚΑΙΑ και ομως ειμαι ακομα εδω Σε αυτή την ομάδα ο Χρήστος Κανελλάκης φαίνετε ως υπεύθυνος – διαχειριστής με τον διακριτικό τίτλο Boss of the town, ενώ ο αδελφός του Λεωνίδας έχει επιλέξει ως διακριτικό τίτλο το Boss of the town hall.

Προχθές όμως τα πράγματα έδειξαν να αλλάζουν και να γίνονται ακόμα πιο βρώμικα. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον sport fm ο Boss of the town αναφέρθηκε για ακόμα μια φορά με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς προς τον ΕΚΛΕΓΜΕΝΟ Δήμαρχο Νικαίας ενώ τόνισε ότι η συγκεκριμένη ιδεολογία που πρεσβεύει ο Δήμαρχος είναι τροχοπεδεί στην ανακατασκευή του γηπέδου στην διαμόρφωση εμπορικών χώρων και κατά επέκταση στην άνθιση της ΠΑΕ που ο ίδιος ο Κανελλάκης τα τελευταία χρόνια έχει απαξιώσει.

Κάπου εδώ περίμενα μια αντίδραση από το γραφείο του Δημάρχου αλλά για ακόμα μια φορά η δημοτική αρχή της Νίκαιας αν και έχει όλα τα δίκια με το μέρος της επέλεξε την σιωπή. Τελικά όμως η απάντηση ήρθε από τους ίδιους τους φιλάθλους της ομάδας. Στο φορουμ των οπαδών του Ιωνικού Νικαίας ένα μέλος που βρισκόταν στην προ διετίας συζήτηση του Δημάρχου με τον Κανελλάκη και φιλάθλους του Ιωνικού μας υπενθύμισε ότι ο Δήμαρχος ΠΟΤΕ δεν αρνήθηκε την εκχώρηση του γηπέδου στην ΠΑΕ, ΦΤΑΝΕΙ οι ιδιοκτήτες της ΠΑΕ να έφερναν κάποια μελέτη (αρχιτεκτονική – οικονομική) όπου θα δικαιολογούσε μια τέτοια απόφαση.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έγινε και έτσι μείναμε με τον Κανελλάκη να παίζει το «αφεντικό της πόλης», τον Δήμαρχο να παίζει την «Μαρία της σιωπής» και εμένα να γράφω αυτή την ανάρτηση…

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΖΟΥΝ (ΑΚΟΜΑ) ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ...

Αδέλφια καλησπέρα,

Πρώτη μέρα των διακοπών η σημερινή και κατά την διάρκεια της απογευματινής βόλτας στην Ερμούπολη "έπεσα" πάνω στην πινακίδα που βλέπετε στην φωτογραφία. Τελικά και η Σκάλυ και ο Μόλντερ είχαν δίκιο...


ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ.


Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Αδέλφια καλησπέρα,

Με τα πολλά και τα λίγα, μετά από ένα δύσκολο χειμώνα και μια ακόμα δυσκολότερη άνοιξη, έφτασε η ώρα των διακοπών.


Για πρώτη φορά μετά από χρόνια κάνω διακοπές τον Ιούλιου (έκανα σχεδόν πάντα τέλος Αυγούστου, αρχές Σεπτεμβρίου). Όμως και για πρώτη φορά είμαι στην Σύρο... Η φωτογραφία είναι η πρώτη εικόνα που αντίκρυσα όταν πάτησα το πόδι μου στο λιμάνι.


Για τις επόμενες μέρες ελπίζω να βρίσκω τον χρόνο ώστε να ανεβάζω καμιά φωτογραφία.


Χαιρετίσμτα στο σπίτι Αδέλφια.

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΑΝΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Αδέλφια καλησπέρα,

Το νέο μου μουσικό "κόλλημα" είναι από την Δανία και ακούν στο όνομα I Got You on Tape. Καλοκαιρινοί όσο πρέπει (όχι υπερβολές) με την απαιτούμενη δόση ρομαντισμού των Δανών.

Ελπίζω να σας αρεσούν όσο και εμένα.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΤΗΝ DDR

Αδέλφια καλησπέρα,

Και εκεί που διάβαζα διάφορα ποστ στο ιντερνετ, βρε δες τι έσκασε μπροστά μου... Μεταφέρω αυτούσιο το ποστ του antinews...


Μπορεί να μη τρελαίνονται για την Στάζι ή για το αναξιόπιστο Trabant, μπορεί να μη τους λείπει και τόσο ο περίφημoς τοίχος του Βερολίνου, αλλά οι μισοί από αυτούς που ρωτήθηκαν, κοιτώντας προς τα πίσω, σκέφτονται μάλλον πως ο κομμουνισμός δεν ήταν τελικά και τόσο άσχημος.

Σχεδόν 20 χρόνια από την πτώση του τοίχους, δημοσκόπηση που έκανε το Spiegel σε πολίτες της ανατολικής Γερμανίας, δείχνει πως το 49% πιστεύουν πως υπήρχαν περισσότερα καλά απ` ότι κακά στην πάλαι ποτέ Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, ενώ το 35% πιστεύει το αντίθετο. Το 8% συμφωνεί πως η ζωή ήταν «πιο ευτυχισμένη και πολύ καλύτερη» στη διάρκεια της κομμουνιστικής δικτατορίας (;).


Όσοι Γερμανοί νοσταλγούν τον κομμουνισμό, συμπεριλαμβανομένων και νέων ανθρώπων που δεν πρόλαβαν καν την Ανατολική Γερμανία, επιδοκιμάζουν την αλληλεγγύη που χαρακτήριζε τη ζωή πίσω από τον τοίχο και υποβιβάζουν τον ρόλο της παντοδύναμης τότε μυστικής αστυνομίας. Όπως λέει και ένας από τους ανθρώπους που συμμετείχαν στην έρευνα, «Ποτέ δεν είχα δει ζητιάνους ή άστεγους τότε…». Και συνεχίζει: «Είμαι σε καλύτερη οικονομική κατάσταση σήμερα απ` ότι επί κομμουνισμού, αλλά δεν είμαι περισσότερο ικανοποιημένος …


«Οι όμορφα χρωματισμένες αναμνήσεις είναι σαφώς δυνατότερες από τις στατιστικές των ανθρώπων που ήθελαν τότε να αποδράσουν ή των άπειρων αιτήσεων για βίζες εξόδου και ακόμη πιο δυνατές από τους φακέλους των δολοφονιών και των πολιτικών διώξεων…» σχολιάζει ο Γερμανός Ιστορικός Stefan Wolle.

Αδέλφια, όλα τα παραπάνω γράφτηκαν στο spiegel και ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ εγώ δεν είπα ούτε έγραψα κάτι :), οι Γερμανοί τα είπαν...


Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΡΕ ΓΙΩΡΓΟ


Αδέλφια καλημέρα,


Είναι ο μοναδικός ήρωας των παιδικών μου χρόνων που του συγχώρεσα την εμφάνιση με την πράσινη φανέλα.


Άλλοι τον είπαν George Best... εμένα όμως μου "έφερνε" κάτι από Rivera... όμως η ουσία είναι ότι εδώ και 24 ώρες ο Γιώργος Δεληκάρης είναι στην εντατική του Ευαγγελισμού μετά από ένα τροχαίο ατύχημα.


Σίγουρος ότι θα κερδίσει και αυτή την μάχη θα "ρίξω" στο dvd ένα αφιέρωμα που του είχε κάνει η ΝΕΤ και θα περιμένω να ακούσω τα καλά νέα.


Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

ΤΟΝ ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΝ ΠΛΕΝΕΙΣ...

Αδέλφια καλημέρα,

Ξύπνησα πρωί ελέω δεκαοχτούρας που αποφάσισε να ανοίξει το στοματάκι της από τις 8. Εκείνη την ώρα οι επιλογές είναι λίγες και έτσι με καφέ στο χέρι άνοιξα την τηλεόραση. Χασαπόπουλος και Αναγνωστάκης είχαν αρχίσει την εκπομπή τους. Παρέα τους ήταν ο Πρετεντέρης και εγώ είπα ας ενημερωθώ από την ΠΑΣΟΚοπαρέα. Μέσα στο δίλεπτο η «ζημιά» είχε γίνει…

… Ο Ιορδάνης ήταν ξεκάθαρος… «Μπράβο στον Πάγκαλο που αποφάσισε να κάνει πόλεμο στο ΚΚΕ και τον κέρδισε»

Στο άκουσμα της παραπάνω πρότασης ακόμα και οι άλλοι δύο της ΠΑΣΟΚοπαρέας έμειναν άναυδοι.

Ο Αναγνωστάκης προσπάθησε να κρατήσει τα προσχήματα… «Ναι αλλά ξέρεις όταν κατηγορείς κάποιον πρέπει να φέρνεις και στοιχεία, αλλιώς από πολιτική φτάνεις στην παραπολιτική».

Ο Ιορδάνης όμως συνέχιζε ακάθεκτος, το ένα «Μπράβο» έσκαγε μετά το άλλο. Κάπου εκεί είπα να βάλω Alter και τα «ζουζούνια» μου κράτησαν καλύτερη παρέα.

Τελικά μέχρι σήμερα πίστευα ότι ο Χασαπόπουλος απλά ήταν ένας ΠΑΣΟΚος που βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία κατά πάσας πιθανής διαρροής ψήφων από το ΠΑΣΟΚ, όμως κατάλαβα ότι είναι ΑΠΛΑ ΕΝΑΣ ΣΚΥΦΤΟΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ που ζει με την ελπίδα να παραδώσουμε άλλους δέκα «Οτσαλάν».

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ WANNABE ΥΠΟΥΡΓΟΙ

Αδέλφια καλησπέρα,

Ως γνήσιοι Έλληνες φυσικά και δεν μας ήταν καθόλου δύσκολο να μπερδέψουμε την βούρτσα με την οικολογία. Από το πουθενά ο Έλληνας ψηφοφόρος προέκυψε οικολόγος. Ο Έλληνας ψηφοφόρος που αγνοεί λέξεις – έννοιες όπως «Ανακύκλωση», «Περιβαλλοντολογικές παρεμβάσεις» κ.α. αποφάσισε να την «δει» πράσινα. Ο Έλληνας ψηφοφόρος μπέρδεψε την οικολογία με την πολιτική οικολογία. Προφανώς θεωρεί ότι ο Τρεμόπουλος και η παρέα του θα σώσουν το περιβάλλον από τις Ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες και την Ευρώπη από την τρύπα του όζοντος.

Πολύ πριν εμφανιστεί ο Τρεμόπουλος ως Νέστορας του πολιτικού οικολογικού κινήματος της χώρας και αρχίσει να κοροϊδεύει τους Έλληνες, η Ελλάδα είχε οικολόγους. Είχε τους οικολόγους της πλάκας όπως αυτούς του Βεργή, είχε όμως και σοβαρότερους όπως τους οικολόγους εναλλακτικούς που μάλιστα τόσο το 1989 όσο και το 1990 είχαν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Το κόμμα του Τρεμόπουλου και των άλλων «πράσινων» στο καταστατικό του αναφέρει πολύ λίγα πράγματα σε επίπεδο σκοπών και αρχών. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι συγκροτούν «αυτόνομο πολιτικό φορέα που θα εκφράζει στη χώρα μας τις αξίες και τις αρχές του Πράσινου κινήματος και της πολιτικής οικολογίας». Ο φορέας αυτός έχει στενούς δεσμούς με το κόμμα των Ευρωπαίων Πράσινων… και εδώ είναι το ζουμί…

Ποιοι είναι οι Ευρωπαίοι Πράσινοι ; Μήπως ανάμεσα σε αυτούς ανήκει ο "ναζί" πρώην υπουργούς εξωτερικών Fischer που έδωσε το ΠΡΑΣΙΝΟ φως για τους βομβαρδισμούς ΑΜΑΧΩΝ στην ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ; Μήπως σε αυτούς τους πράσινους ανήκει ο Daniel Cohn Bendit (ναι αυτός ο γελοίος του Μάη του 68 που αντάλλαξε τα οδοφράγματα με την καρέκλα);

Ο ίδιος ο Τρεμόπουλος στην ΕΡΤ είναι ξεκάθαρος για τις σχέσεις του «κόμματος» του με τους ευρωπαίους πράσινους. Ενώ από την άλλη οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί το 2007 κατήγγειλαν τόσο Ολλανδούς όσο και Γερμανούς Πράσινους (φιλαράκια του Τρεμόπουλου) για τις φιλοΝΑΤΟΙΚΕΣ τους θέσεις.

Οι Γερμανοί πράσινοι καθώς και ΟΛΟΙ οι ευρωπαίοι πράσινοι εδώ και χρόνια είναι συνένοχοι στην αντιλαϊκή δράση της ΕΕ. Αν Αδελφέ μου, θέλουμε να την δούμε «πράσινα» και οικολογικά ας αρχίσουμε να ανακυκλώνουμε έστω και ένα κουτάκι μπύρας. Άλλωστε στις 7 Ιουνίου ψηφίζουμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση και η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή ώστε να την αφήσουμε στα χέρια του κάθε Τρεμόπουλου που μεγαλώνοντας θέλει να γίνει Fischer.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΑΦΟΥ Η ΨΗΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ...

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΥΡΙ... GLORY GLORY...


Αδέλφια καλημέρα,



Με όλα μας τα γούρια παραμάσχαλα ελπίζουμε αυτό το ποστ όπως και πριν από ένα χρόνο έτσι και φέτος να φέρει τύχη στην κόκκινη ομάδα και η κούπα να πάει στο νησί...




Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

ΑΤΑΛΑΝΤΗ "ΔΡΑΣΗ"

Αδέλφια καλημέρα,

Σήμερα θα ασχοληθώ με την ΔΡΑΣΗ του Στέφανου, του Γιάννη , του Βασίλη, του Κωνσταντίνου και του κάθε άλλου πικραμένου νεοφιλελεύθερου – κεντροδεξιού που προσπαθεί εδώ και μέρες να μας πείσει ότι πρώτον κάτι νέο έχουν να προσφέρουν στην πολιτική σκηνή της χώρας και δεύτερον ότι το «σύστημα» τους έχει βάλει στο μάτι και τους πολεμά ανελέητα .

Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι η παρέα του Στέφανου μας δουλεύει ψηλό γαζί. Προχθές (Δευτέρα), κατά τύχη «έπεσα πάνω»σε μια εκπομπή που ο ηθοποιός της παρέας προσπαθούσε να μας πείσει ότι το σχήμα τους (γιατί κόμμα δεν το λες) απαρτίζεται από ΜΗ Επαγγελματίες πολιτικούς.

Μέχρι και εκείνη την στιγμή η άποψη μου για τον ηθοποιό ήταν πολύ συγκεκριμένη (ατάλαντος με λεφτά του μπαμπά κάνει καριέρα STOP) ξαφνικά είδα ότι είχα Α Δ Ι Κ Ο. Ο ηθοποιός δεν είναι απλά ατάλαντος, είναι ΠΟΛΥ ατάλαντος. Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω πως ο μέχρι πρότινος «Φονεύς του ΣΑΙΞΠΗΡ» βάλθηκε να με πείσει ότι ο Στέφανος, ο Γιάννης και ο Βασίλης δεν ήταν επαγγελματίες πολιτικοί τόσα χρόνια αλλά κάτι άλλο… μάλλον κάτι εξωγήινο που μπήκε στο σώμα του Στέφανου και του Βασίλη και τους «ανάγκασε» να πάνε από την κακιά ΝΔ στο καλό ΠΑΣΟΚ και μετά να φτιάξουν και την ΔΡΑΣΗ τους.

Μετά Αδελφέ μου, ο ηθοποιός βάλθηκε να απαγγέλει στίχους από το γνωστό έργο «καταραμένο πολιτικό σύστημα γιατί με πολεμάς». Μάπα το καρπούζι και εκεί. Δεν έπεισε με τίποτα… και δεν έπεισε γιατί όποτε ανοίξω τηλεόραση ή ραδιόφωνο θα ακούσω για την ΔΡΑΣΗ τους. Μια ότι κατέθεσε ένσταση για τον τηλεοπτικό χρόνο, μια γιατί ο Στέφανος κατήγγειλε σκοτεινά κέντρα που δεν αφήνουν τους αγνούς μη επαγγελματίες πολιτικούς να εκφραστούν ελεύθερα… και όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίσω το χρόνο που λαμβάνει η ΔΡΑΣΗ τους στο ραδιόφωνο και το κανάλι του οικολόγου εφοπλιστή με την ξανθιά παρουσιάστρια και τον Πάσχο – είμαι κοντός αλλά φιλελεύθερος αναλυτής.

Με λίγα λόγια, αγαπητοί ΜΗ επαγγελματίες πολιτικοί, τα κουβαδάκια σας και σε άλλη παραλία. Είπαμε ο Έλληνας είναι μαλάκας αλλά όχι τόσο. Η συνταγή σας (ο αγνός πολίτης που η πουτάνα η ζωή τον έκανε πολιτικό) είναι πολυφορεμένη και ΑΘΛΙΑ. Ο κόσμος για ακόμα μια φορά θα σας δείξει τον δρόμο που πολιτικά σας αξίζει και εγώ θα μείνω εδώ, όπου μετά την σίγουρη αποτυχία σας, θα περιμένω το νέο σας "άφθαρτο" πολιτικό σχήμα

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : Το επόμενο ποστ θα είναι οικολογικό και πράσινο (τρομάρα τους)

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

ΒΡΕ... ΒΑΛΕ ΜΟΥ ΝΑ ΠΙΩ...

Αδέλφια καλησπέρα,

Όσοι είχαν την τύχη ή την ατυχία να παρακολουθήσουν το συγκεκριμένο blog από την ημέρα που ξεκίνησε ως και σήμερα, γνωρίζουν ότι οι «κομιλφώ» παπαρίτσες και τα political correct «πραγματάκια» δεν μας πήγαιναν ΠΟΤΕ. Αυτό το blog ήταν, είναι και θα είναι, ο τόπος έκφρασης όσων ανήκουν στην συνομοταξία – φυλή των «Όπου φύγει φύγει». Εδώ και πολλά χρόνια έμαθα ότι όσα λες – βλέπεις όταν πίνεις… ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ. Μέσα απ’ αυτόν τον «κανόνα» σήμερα μου γεννήθηκαν ΠΟΛΛΕΣ ερωτήσεις…

- Είναι ο Θανάσης το κατάλληλο πρόσωπο για να ηγηθεί ψηφοδελτίου ;

- Η Δέσποινα θα πάρει Νόμπελ ;

- Γιατί η κόκκινη πιπεριά έκανε copy paste post μου στο βιβλίο του χωρίς καν να μου στείλει ένα email ;

- Η μπύρα ταιριάζει καλύτερα με καζαν ντιπι ή με ραβανι ;

- Για να βγεις βουλευτίνα στη Β. Ελλάδα πρέπει να πηδάς τύπους με μούσια ;

- Αφού έχεις πηδήξει τύπους με μούσια και έχεις βγει βουλευτίνα, θα την «πέφτεις» μόνο σε κομμουνίστριες ;

- Ένας άντρας πρέπει να έχει περισσότερα καλλυντικά από την γυναίκα του ;

- Στις πόσες «μπηχτές» κάνεις τσαμπουκά ;

- Θα ζητήσεις συγνώμη για το Katyn ή την επόμενη φορά θα μετράς τα δόντια σου ;

- Πόσες πίπες θα έκανες σε Γερμανούς για να κρατήσεις την δουλειά σου ;

- Θα μάθεις να καπνίζεις πούρο ;

- Ο Λάκης θα μου δείξει το ελάφι ;

- Να ράψουμε kilt από τώρα ;

- Όταν χάνεις την δουλεία σου σε παρατάει και η Πόπη ;

Ουφ... Αυτά για σήμερα… κατά τ’ αλλά Αδέλφια κρατάτε…

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.


ΥΓ : Αυτό το ούζο «Κρόνος» πρώτη φορά το «άκουγα»

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

THANK YOU MATT


Αδέλφια καλησπέρα,

Σχεδόν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πιστεύω ότι τίποτα στην ζωή δεν είναι τυχαίο. Όπως πολλοί από εσάς έτσι και εγώ, χθες το βράδυ έκατσα να δω τον τελικό κυπέλλου Ελλάδος. Χωρίς να είμαι Ολυμπιακός είναι δεδομένο ότι σαν Νικαιώτης η ομάδα που υποστήριζα ήταν οι Ερυθρόλευκοι.

Θεωρώ τον εαυτό μου απελπιστικά ανίκανο να κάνω την παραμικρή ανάλυση σε σχέση με το παιχνίδι, αλλά πιστεύω ότι είμαι σε θέση να γράψω δυο λόγια για τον άνθρωπο που κέρδισε το κύπελλο χθες το βράδυ. Σε πλήρη αντίθεση με τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων, πιστεύω ότι αυτός που πήρε από το χέρι τον Ολυμπιακό και τον οδήγησε στο κύπελλο ήταν ο Ματτ Ντερμπισάΐρ.

Την ίδια ημέρα που ανακοινώθηκε ο δανεισμός του στον Ολυμπιακό από την Μπλάκμπερν, πήρα τηλέφωνο ένα φίλο μου και του είπα ότι ο Ολυμπιακός απέκτησε επιθετικό μεγάλης αξίας. Οι λόγοι που με έκαναν να πω αυτή την κουβέντα ήταν δυο.

Πρώτον τον είχα δει να αγωνίζεται με την φανέλα της Ρέξαμ (αγαπημένη ομάδα μικρής κατηγορίας στην Αγγλία) που ο Ντέρμπισάΐρ την πήρε από το χέρι και την οδήγησε σε επιτυχίες.

Δεύτερον ήξερα το τι σημαίνει να γεννιέσαι και να μεγαλώνεις στο Μπλάκμπερν. Το να μεγαλώσει κάποιος στην πόλη της Δυτικής Αγγλίας δεν είναι και εύκολο πράγμα θέλει μαγκιά. Η βιομηχανική επανάσταση μπορεί κάποτε να έκανε την πόλη οικονομικά ανεξάρτητη, τα χρόνια όμως πέρασαν και η ευημερία έδωσε την θέση στην ανέχεια και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλές γειτονιές της.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ντερμπισάΐρ είναι ένας πανέξυπνος πιτσιρικάς που έχει πολλές πιθανότητες να τα πάει καλά με το επάγγελμα του. Αν και μόλις 22 χρονών κάπου κοντά προς το τέλος του περασμένου χρόνου κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει την υπέρβαση του. Με τις δίδυμες κόρες του να μην έχουν κλείσει ούτε χρόνο, πήρε τις βαλίτσες του και κατέβηκε στον Πειραιά. Είναι ο μοναδικός άγγλος διεθνής της ομάδας των ελπίδων που προτίμησε να αλλάξει χώρα από το να ζεσταίνει τον πάγκο μιας ομάδας Premier League ή από το να δοθεί δανεικός σε μια ομάδα μικρότερης κατηγορίας του νησιού. Πήρε την απόφαση να έρθει σε ένα Ευρωπαϊκό σύλλογο, σχεδόν ισόβιο πρωταθλητή, που κάθε Κυριακή η πίεση για την νίκη είναι μεγάλη (σίγουρα μεγαλύτερη από ότι στην Μπλάκμπερν). Οι εμπειρίες που απεκόμισε από τον δανεισμό του είναι μεγάλες και σίγουρα χρήσιμες αφού έστω και για έξι μήνες «πήρε μυρωδιά» του τι σημαίνει να είσαι νικητής.

Δεν ξέρω αν θα συνεχίσει στον Ολυμπιακό ή όχι, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι και οι δύο βγήκαν απίστευτα κερδισμένοι από αυτόν τον δανεισμό…

… κατά τ’ άλλα σαν ευχάριστη εικόνα θα μου μείνει η ευγένεια του εκείνα τα λιγοστά μεσημέρια που είχαμε συναντηθεί στην παμπ της Γλυφάδας.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

ΤΟ "ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΧΑΘΗΚΕ

Αδέλφια καλησπέρα,

Το 1977 στην Καλιφόρνια ιδρύθηκε το Center for Investigative Reporting (CIR), ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός – «πρακτορείο ειδήσεων» που είχε ως στόχο το ΑΛΗΘΙΝΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ (ότι και να σημαίνει αυτό).

Στο CIR υπάρχουν εκατοντάδες δημοσιογράφοι – ρεπόρτερ που ασχολούνται εξονυχίστηκα με τα θέματα που αναλαμβάνουν. Ένας τέτοιος ρεπόρτερ – ερευνητής είναι και ο Michael Montgomery. Η χάρη του συγκεκριμένου κυρίου έφτασε στο Κόσοβο. Εκεί άρχισε να ξετυλίγει ένα απίστευτο κουβάρι (για όσους ξέρουν γαλλικά ας ρίξουν μια ματιά εδώ). Η ερευνά του τον πήγε σε στρατόπεδα συγκέντρωσής του UCK (είχαν και αυτοί τέτοια) που εκεί ανακάλυψε πράγματα και θαύματα. Οι Αλβανοί λοιπόν είχαν στήσει μια «καταπληκτική» μπίζνα και αφού πρώτα δολοφονούσαν με συνοπτικές διαδικασίες κρατουμένους μετά έπαιρναν τα όργανα τους και τα διοχέτευαν στην παγκόσμια παράνομη αγορά οργάνων…

… δυστυχώς όμως το θέμα δεν τελειώνει εδώ αφού ο ίδιος καταγγέλλει ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατέστρεψε κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία για την λειτουργία αυτών των στρατοπέδων.

Από την άλλη στην χώρα μας, την χώρα που γέννησε την δημοκρατία και μπλα μπλα μπλα, για ακόμα μια φορά τα ΜΜΕ αλλά και η κάθε άλλη πηγή πληροφόρησης έχουν θάψει το θέμα μέχρι και 100 μέτρα κάτω από την γη. Για ακόμα μια φορά κάνουμε σαν να μην υπάρχει τίποτα το άλλο στον κόσμο εκτός από ΕΜΑΣ…

… όμως όπως εύστοχα μας δίδαξε ο Μάρτιν Νίμελερ


"Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους. Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα. Μετά ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές.Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα. Έπειτα ήρθε η ώρα των σοσιαλδημοκρατών.Δεν ανήκα σ΄ αυτό το κόμμα και δεν έβρισκα λόγο να διαμαρτυρηθώ. Ακολούθησαν οι ομοφυλόφιλοι. Ούτε κι αυτό σκέφτηκα ότι με αφορούσε. Στο τέλος ήρθε η σειρά των τσιγγάνων.Ούτε και τότε βρήκα λόγια για να εκφράσω την αντίθεσή μου.Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ. Αλλά δεν υπήρχε κανείς για να φωνάξει… "

Εάν λοιπόν ένα κράτος καθώς και οι κάτοικοι αυτού παύουν να ασχολούνται με το τι συμβαίνει στον κόσμο και το μόνο που τους νοιάζει είναι ο κάθε Παυλίδης, ο οβελίας, η Καγιά στον πρωινό καφέ και το ποιος σκότωσε την Χαρά που αγνοείται, τότε το «παιχνίδι» το έχουμε χάσει εδώ και καιρό, απλώς Αδέλφια δεν μας το είπαν.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : Απ΄ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω (και μάλλον γνωρίζω) το ΜΟΝΟ blog (μέχρι τώρα) που έχει παίξει την είδηση είναι το ΑΝΤΙ WEBLOG... ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ για ακόμα μια φορά.

Παρασκευή 17 Απριλίου 2009

AN...


Αδέλφια καλημέρα,

Αν περισσότεροι από 1 δισ. άνθρωποι ζουν με λιγότερο από 1 € την ημέρα…
Αν 800 εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν για ύπνο νηστικοί…
Αν 114 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση στην βασική παιδεία…

Τότε η «Ανάσταση» για πολλούς δεν είναι έθιμο σε σοκάκια με σπασμένες κανάτες ούτε επίδειξη νέου φορέματος στο νησί των ανέμων… Είναι η μοναδική ελπίδα για ζωή.

Καλή «Ανάσταση» Αδέλφια.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ;

Αδέλφια καλημέρα,

Επειδή βαρέθηκα τις ηλίθιες δικαιολογίες τους μήπως θα απαντήσει κανείς στην οικογένεια αυτού του ανθρώπου το πώς έφυγε από την ζωή ;

Ο Ian Tomlison πέθανε από καρδιακή προσβολή λίγο μετά από την αναίτια επίθεση που δέχθηκε από Άγγλους αστυνομικούς κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων της G20 στο Λονδίνο.

Για ακόμα μια φορά κάποιοι (ξέρεις εσύ) απέδειξαν ότι η ανθρώπινη ζωή δεν είχε δεν έχει και δεν θα έχει καμία αξία για δαύτους.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

ΥΓ : Ρίξτε μια ματιά στο βίντεο και «καμαρώστε» την αντρίκια συμπεριφορά.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

ΕΣΥ ΕΦΥΓΕΣ ΝΩΡΙΣ


Αδέλφια καλημέρα,


Και όμως έχουν περάσει 57 χρόνια από τις 30 Μαρτίου του 1952. Τότε ήταν κυριακή και στις 4 και 10 τα ξημερώματα οι Έλληνες "Δημοκράτες" οδηγούσαν 4 παλικάρια στο Γουδί για εκτέλεση, αναμεσά τους και το στέλεχος του ΚΚΕ Νίκος Μπελογιάννης.


Το μόνο που έχω να σημειώσω είναι ότι ακόμα και οι Γερμανοί φασίστες κάποια χρόνια πριν από την εκτέλεση του Μπελογιάννη, σέβονταν την Κυριακή και δεν έκαναν εκτελέσεις την συγκεκριμένη μέρα.


Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια


ΥΓ : Για τους ανιστόρητους εκείνη την εποχή (1952) ο ίδιος ο Πλαστήρας φέρεται να ήταν αντίθετος στις εκτελέσεις, όμως ήταν μόνος (οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί του Κέντρου, ο Σ. Βενιζέλος, που στήριζε την κυβέρνηση Πλαστήρα, και ο Γ. Παπανδρέου ήταν υπέρ των εκτελέσεων)

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Αδέλφια καλησπέρα,

«Όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις κάτι καλύτερα να το καταστρέψεις», κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκαν οι Ισπανικές πολιτικές και δικαστικές αρχές. Αν όμως δεν ισχύει αυτό τότε δεν μπορώ να καταλάβω το «μάθημα δημοκρατίας» που παραδίδουν για ακόμα μια φορά οι «Σοσιαλιστές» που κυβερνούν την Ισπανία.

Με την ανοχή του ομοϊδεάτη του George Papandreou, Θαμπατέρο, Ισπανός δικαστής απήγγειλε κατηγορίες κατά 44 Βάσκων για την συμμετοχή τους στην ΕΤΑ. Σίγουρα δεν είναι πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει στην σοσιαλιστική Ισπανία. Για πρώτη φορά όμως όσοι διώκονται είναι ενεργά μέλη ή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βασκικής Χώρας (PCTV) ή της Βασκικής Εθνικιστικής Δράσης (ANV) ή Μπατασούνα, πολιτικού βραχίονα της ΕΤΑ.

Ανάμεσα τους είναι η δήμαρχος της πόλης Μονδραγόν Μαρία Ινοθένθια Γκαλπαρσόρσο, κι οι ιστορικές μορφές της βασκικής αριστεράς Περνάνδο Μπαρένα και Χοσέβα Περμάτς.

Ακόμα και με αυτά τα «τρανταχτά» ονόματα μεταξύ των συλληφθέντων η είδηση δεν είναι πρωτόγνωρη για την σοσιαλιστική Ισπανία, αυτό όμως που είναι πρωτόγνωρο όχι μόνο για την σοσιαλιστική Ισπανία αλλά σχεδόν για όλη την Ευρώπη είναι η καλοστημένη προσπάθεια νοθείας που επιχειρεί ο σοσιαλιστής Θαμπατέρο ενόψει των τοπικών εκλογών στην χώρα των Βάσκων…

…Αφού εδώ και 29 χρόνια προσπαθούν είτε οι μεν (Σοσιαλιστές) είτε οι δε (Λαϊκό κόμμα) να κερδίσουν την εξουσία στην αυτόνομη περιοχή και δεν τα κατάφεραν, ο Θαμπατέρο αποφάσισε να «χώσει» στην φυλακή όποια διαφορετική φωνή υπάρχει. Επειδή όμως ο Λουίς είναι έξυπνο παιδί και ξέρει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που κόβεις ένα κεφάλι μπορεί να φυτρώσουν δέκα, είπε να ρίξει την χαριστική βολή. Έτσι έθεσε εκτός νόμου άλλα δυο μικρά βασκικά κόμματα με αποτέλεσμα το σύνολο των κομμάτων της αριστεράς των βάσκων να μην έχει υποψηφίους για τις επερχόμενες εκλογές. Το αποτέλεσμα είναι ότι χωρίς την αριστερά το Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα θα χάσει τις εκλογές από μια συμμαχία που ηγούνται οι Σοσιαλιστές.

Φυσικά δεν είναι ανάγκη να σας πω ότι ενέργειες σαν αυτή που περιέγραψα ονομάζονται ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, όπως και δεν είναι ανάγκη να σας πω ότι η Ε.Ε. για ακόμα μια φορά δεν έχει αντιδράσει.

Κατά τα’ άλλα Αδέλφια ο κόσμος μας είναι μαγικά και σοσιαλιστικά πλασμένος.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : Γεια σου ρε Γιωργάκη (Papandreou βρε) με την (δημοκρατική σοσιαλιστική)παρέα σου.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕ ΣΟΝ ΠΕΝ

Αδέλφια καλησπέρα,

Όπως ο διάβολος το λιβάνι, έτσι και εγώ προσπαθώ να αποφύγω τις αναρτήσεις με τις οποίες «προτείνω» το οτιδήποτε έχει να κάνει με την διασκέδαση. Θεωρώ ότι οι τρόποι με τους οποίους διασκεδάζουμε είναι προσωπικοί και έτσι όπως λέει και η διαφήμιση «μέση» διασκέδαση δεν υπάρχει.

ΟΜΩΣ… το χθεσινό ήταν άλλο πράγμα…

… Το πόσο μεγάλος καλλιτέχνης είναι ο Σον Πεν το είχα καταλάβει εδώ και χρόνια. Έχοντας στο μυαλό μου τις τελευταίες του ερμηνείες έκατσα χθες το βράδυ να δω στην τηλεόραση την τελευταία σκηνοθετική απόπειρα, το Into the wild.

ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΩΣΕ… με πήρε από την πολυθρόνα με σήκωσε ψηλά και με έριξε με δύναμη κάτω. Ακόμα και τώρα, σχεδόν 12 ώρες μετά, το στομάχι μου είναι κόμπος. Ξέρω, ξέρω… οι τελευταίες δύο προτάσεις μπορεί να δείχνουν υπερβολικές, όμως έτσι νοιώθω.

Σχεδόν ένα χρόνο από τότε που βγήκε στις ελληνικές αίθουσες μπορώ να πω ότι είδα το ωραιότερο road movie της ζωής μου. Βασισμένος σε αληθινή ιστορία ο Πεν ξεκινά να «παρακολουθεί» την διαδρομή ενός πιτσιρικά που με το τέλος των σπουδών του αποφασίζει να μην γυρίσει σπίτι του και να ξεκινήσει χωρίς λεφτά ένα ταξίδι με προορισμό την Αλάσκα. Η εγκατάλειψη της «καθώς πρέπει» μεσοαστικής ζωής σε συνδυασμό με τα τεράστια οικογενειακά προβλήματα του πρωταγωνιστή μετατρέπουν το φιλμ σε αριστούργημα.

Το soundtrack της ταινίας το υπογράφει ο Eddie Vedder (Τραγουδιστής των Pearl Jam) ενώ η φωτογραφία είναι Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η.

Με λίγα λόγια όσοι δεν την έχετε δει απλά σας προτείνω να τρέξετε στο video club της γειτονιάς σας ή να περιμένετε μέχρι το nova την ξαναπαίξει (μάλλον σύντομα).

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

ΥΓ : Στην φωτογραφία του ποστ είναι ο αληθινός Christopher McCandless, ο άνθρωπος που την ιστορία του ο Πεν έκανε ταινία.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

AVANTI LIVORNO

Αδέλφια καλησπέρα,

Αφού φτάνει το Σαββατοκύριακο είπα να αφιερώσω σε όλους σας αυτό το βιντεάκι με τους φιλάθλους της Λιβόρνο να βάζουν τα γυαλιά σε αυτούς της Γιούβε...

Χαιρετίσμτα στο σπίτι Αδέλφια

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

ΣΙΓΑ ΤΗΝ "ΔΡΑΣΗ"

Αδέλφια καλησπέρα,

Ας είναι καλά ο ΣΚΑΪ, ο κος. Αλαφούζος, η κα. Κοσιώνη και φυσικά ο υπέρλαμπρος φιλελεύθερος έγκριτος δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης. Χωρίς την απίστευτη επιμονή – εμμονή τους δεν θα είχα πάρει χαμπάρι την δημιουργία νέου κόμματος στην χώρα μας.

Η επιστροφή του Στέφανου Μάνου είναι γεγονός…

… αλλά για κάτσε βρε Αδελφέ… κάτι μου θυμίζει όλη η ιστορία…

… Α !!! θυμήθηκα… 29 Απριλίου 1999. Αιώνες μετά την «διακήρυξη της ανεξαρτησίας» των ΗΠΑ, ο πλανήτης συνταράσσεται με την διακήρυξη του Ελαιώνα, με την οποία παίρνει σάρκα και οστά το πολιτικό όνειρο του Στέφανου Μάνου, «Οι Ταύροι».

Το «αστείο» τελείωσε άδοξα μετά από 2 χρόνια όταν ο κος. Μάνος με μια λυτή ανακοίνωση ενημέρωνε τον ελληνικό λαό για την αναστολή λειτουργίας του κόμματος του. Για όσους δεν έχουν καλή μνήμη σας θυμίζω ότι πριν το κοκόρι λαλήσει 3 φορές ο κος Μάνος πήρε τα φιλελεύθερα κουλουράκια του και την έκανε προς άλλες φιλελεύθερες πολιτείες (Το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη καλέ).

Κάπως έτσι δέκα χρόνια μετά ο συμπαθέστατος κος Μάνος αποφάσισε να μαζέψει για ακόμα μια φορά κοντά του τους γνωστούς άγνωστους τους φιλελεύθερου χώρου και να μας γνωστοποιήσει ότι είναι έτοιμος να προσφέρει στην Ελλάδα νέες φρέσκες λύσεις. Χθες το βράδυ στης ειδήσεις η κάμερα του ΣΚΑΪ με «βοήθησε» να διακρίνω και άλλους συμπαθέστατους φιλελεύθερους δίπλα στο κο. Μάνο. Σ’ αυτούς όμως που θα σταθώ είναι ο γνωστός γυρολόγος νέων κομμάτων Δήμου ο "αριστερίζων" (όσο αριστερίζει ο Ανδρουλάκης) Μπουτάρης και φυσικά ο ταλαντούχος κος Κοντογιαννόπουλος.

Κεντρικός άξονας της χθεσινής διακήρυξης είναι «η επίκληση στην κοινή λογική» την οποία η «Δράση» δεσμεύεται να εφαρμόσει σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, αφού, όπως λέει ο κος. Μάνος, το νέο κόμμα φιλοδοξεί να διαδραματίσει κατά κάποιον τρόπο ένα ρόλο ανάλογο με αυτόν που παίζει η Ευρώπη στην πολιτική μας ζωή: Να εξαναγκάζει, δηλαδή, την όποια κυβέρνηση που έχει την τάση στη χώρα μας να διολισθαίνει στην εξυπηρέτηση ειδικών συμφερόντων, στη συνεπή προάσπιση του γενικού συμφέροντος.

Για όσους δεν κατάλαβαν θα χρησιμοποιήσω την έκφραση της Ζουμπουλίας του παραπέντε “shit high and watch”…

Με τους «ταύρους» να έχουν κρατήσει 2 χρόνια (και πολλά ήταν) είμαι περίεργος να δω πόσο θα αντέξουν αυτοί οι «δραστήριοι»

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια


ΥΓ : Ακόμα και με Μάνο στην πολιτική... εμείς will survive

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ 700 €

Αδέλφια καλησπέρα,

Πριν από αρκετά χρόνια, μπορεί και δέκα, χωρίς να υπάρχει καμία παγκοσμία οικονομική κρίση και με την μισή Ελλάδα να κερδίζει χρήμα ζεστό από το χρηματιστήριο, εγώ βρισκόμουν στην μέση της προσωπικής μου οικονομικής κρίσης. Τα τηλέφωνα στο σπίτι, στο γραφείο καθώς και το κινητό δεν σταματούσαν να χτυπάνε. Στην άλλη γραμμή σχεδόν πάντα υπήρχε μια κοπελιά η οποία άλλοτε με καλό και άλλοτε με κακό τρόπο μου ζητούσε τα χρήματα που χρωστούσα στην τράπεζα – εργοδότη της. Για την συνέχεια της ιστορίας απλά σημειώνω ότι το προσωπικό μου πρόβλημα τελείωσε κάπου στο 2003 και από τότε όλα καλά και όλα ωραία…

… Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα (κυριολεκτώ). Μόλις τα ρολόγια είχαν δείξει 14:00 το κινητό μου τηλέφωνο «κτύπησε». Στο καντράν σχηματίστηκε ένας αριθμός που δεν μου έλεγε «κάτι». Απάντησα το τηλέφωνο και από την άλλη γραμμή ακούστηκε μια γυναικεία φωνή.

- Καλησπέρα ο κος…….
- Όχι.
- Μα καλά δεν είστε ο κος…..
- Όχι δεν είμαι.
Κανονικά κάπου εδώ η συνομιλία θα έπρεπε να λάβει τέλος όμως λογάριαζα χωρίς τον «ξενοδόχο».

- Ναι αλλά ο κος…… μας έχει δώσει αυτό το τηλέφωνο…
- … και εγώ τι φταίω;
- Να αλλάξετε νούμερο κύριε μου.
- Μήπως να αλλάξω οικογένεια και επίθετο στα 36 για να ικανοποιήσω εσάς (ακόμα δεν έχω νευριάσει και κρατάω τον πληθυντικό) και την τράπεζας σας ;
- Α καλά… κατάλαβα… μου λέει γεμάτη ειρωνεία και μου κλείνει το τηλέφωνο.
Κάπου εκεί «ξέφυγα». Εάν είχε καταλάβει αυτή το σίγουρο είναι ότι δεν είχα καταλάβει εγώ.

Πάτησα την επανάλκηση και με μεγάλη έκπληξη ανακάλυψα ότι ήμουν στην τηλεφωνική αναμονή ενός δικηγορικού γραφείου. Μετά από λίγο μου απαντούσε η γραμματέας.

- Καλησπέρα, λέγομαι …. και πριν από λίγο με κάλεσε μια συνάδελφο σας. Επειδή ήταν αγενέστατη και μου έκλεισε μέχρι και το τηλέφωνο θα ήθελα να μάθω το όνομα της.
- Μισό λεπτό παρακαλώ.

Το μισό λεπτό έγινε 5 λεπτά στην αναμονή… αλλά παράπονο δεν είχα άκουσα σχεδόν ολόκληρο το έργο του Vagelis κάπου εκεί είπα να κλείσω το τηλέφωνο.

ΟΚ, το θέμα Αδέλφια δείχνει να έχει ξεφύγει. Μέχρι σήμερα είχαμε τις εισπρακτικές εταιρείες να «αλωνίζουν» και να μεταφορτώνουν σε τηλεφωνικούς νταήδες παιδάκια των 700€, όμως σήμερα ανακάλυψα ότι στο παιχνίδι έχει μπει και ο αξιότιμος κλάδος των δικηγόρων.

Μετά από το συμβάν άνοιξα τον υπολογιστή για να ρίξω μια ματιά στο ιντερνετ… με τα πολλά έφτασα στην «Ελευθεροτυπία». Δυστυχώς δεν κρατήθηκα και στο πεδίο αναζήτησης έγραψα “Εισπρακτικές Εταιρείες”. Τα αποτελέσματα 51 και το πιο παλιό άρθρο το 2001 (κρατά χρόνια αυτή η κολόνια). Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση ήταν ένα άρθρο του περασμένου Ιανουαρίου. Εκεί λοιπόν ο συντάκτης έγραφε ότι οι τράπεζες πούλησαν σε εταιρεία με έδρα το Λουξεμβούργο τα «κόκκινα» δάνεια τους ώστε να μην τα «κουβαλούν» στον ισολογισμό τους. Αυτό δίνει κατευθείαν το δικαίωμα στην εταιρεία του Λουξεμβούργου να συμπράξει με ελληνικές εισπρακτικές και να διεκδικήσει τα ποσά.

Κάπου εδώ θα κλείσω… δανειζόμενος τον τέλειο επίλογο του Χρήστου Μιχαηλίδη από ένα άρθρο του «Ασφαλώς, ο οφειλέτης έχει υποχρεώσεις. Εχει υπογράψει συμβάσεις (έστω και υπό πίεση και με «θολή» ενημέρωση) και οφείλει να τις τηρεί. Οχι, όμως, με στραπατσαρισμένη την αξιοπρέπειά του από αλαζόνες, άγνωστους «τηλεφωνάκηδες»...»

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : Και μην ξεχνάτε… Money (are) for nothing.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

ΜΑ ΚΑΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ;

Αδέλφια καλησπέρα,

Το έχω γράψει δεκάδες φορές, θα το γράψω ακόμα μια… «Κατά την διάρκεια μιας οικονομικής κρίσης (η οποία οδηγεί σε κοινωνική) ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΕΚΑΤΟΤΕΣΣΕΡΑ.

Αν υποθέσουμε ότι η κρίση είναι το πεδίο στο οποίο δημοκράτες και ριζοσπάστες θα χαράξουν νέες πολιτικές με στόχο την έξοδο από αυτή αλλά και την αύξηση της επιρροής τους στις λαϊκές (αποπροσανατολισμένες) μάζες, τότε δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι το ίδιο συμβαίνει και στην απέναντι πλευρά του πολιτικού χάρτη.

Εποχές σαν την δική μας οι απανταχού φασίστες «στήνουν» πάρτυ με «προσκεκλημένους» ανθρώπους σαν και εμένα και σαν εσένα. Τέτοιες εποχές προσπαθούν να προσηλυτίσουν τα νέα τους γιουσουφάκια που αύριο θα επανδρώσουν «τάγματα» αντίστοιχα σαν και αυτά του Περίανδρου…

… Τέτοιες εποχές ο κάθε πικραμένος μαλάκας συνειδητοποιεί ότι ήρθε η στιγμή να δράσει. Κάπως έτσι πρέπει να το είδαν το παραμύθι και μερικοί αστυνόμοι, οι οποίοι με επιστολή τους στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα (μα καλά τι περίμενες να την στείλουν στην Washington Post) μας γνωστοποιούν την ύπαρξη της οργάνωσης Αστυνομική Πατριωτική Ισχύς ή για τους φίλους ΑΣ.Π.ΙΣ. (Η Παναγιά η Σουμελά μαζί τους). Δυστυχώς έκατσα και διάβασα όλο το κείμενο (αν θέλετε να το κάνετε και εσείς εδώ είναι)…

… Συμπέρασμα ; Ένα μάτσο φασίστες μαζεύτηκαν και αφού δυσκολεύτηκαν τόσο με τα ελληνικά όσο και με την ιστορία, ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ και έγραψαν το φασιστικό τους μανιφέστο.

Μετά από αυτά η ερώτηση μου είναι μια και μοναδική. Ο μέγας πρώην πρώτος δικηγόρος του σωματείου ελλήνων αστυνόμων Ρεθύμνου και νυν υπουργός Μαρκογιαννάκης, τι κάνει για δαύτους ; Γνωρίζει την ύπαρξη τους ή όχι ; Εάν τέτοιες κινήσεις (ΑΣ.Π.ΙΣ.) δεν έχουν παρακρατικό χαρακτήρα τότε μήπως ήρθε η ώρα για να ξανά ορίσουμε τόσο το «κράτος» όσο και το παρακράτος ;

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : και που είστε… PLEASE ring the bells

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

ΠΑΡΤΥ ΠΑΡΤΥ (ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΒΡΕ)

Αδέλφια καλησπέρα,

Όλα ξεκίνησαν σαν ένα αστείο και όμως πέρασαν πέντε χρόνια. «Σαν χθες ήταν που εκατοντάδες έλληνες πανηγύριζαν την επανεκλογή Καραμανλή».

Μέσα σε πέντε χρόνια η ΝΔ κατάφερε αυτό που έδειχνε ακατόρθωτο… ΔΕΝ διέλυσε την Ελλάδα αν και έχει φτάσει πολύ κοντά. Σε όσους έλληνες εκείνη την Κυριακή 7-3-2004 «τίμησαν» την ΝΔ μαζί με τις ευχές μου τους αφιερώνω και τα παρακάτω…

SIEMENS

ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ


ΟΜΟΛΟΓΑ


ΑΠΑΓΩΓΕΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΩΝ


ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ


ΒΑΤΟΠ €ΔΙ


ΠΑΥΛΙΔΗΣ (ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ)


ΜΑΓΓΙΝΑΣ


ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ


ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ


ΑΡΘΡΟ 16


ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ



Και δυστυχώς…

… to be continued…

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Αδέλφια καλησπέρα,

Αν δεν κάνω λάθος τέτοια ώρα περίπου, απογευματάκι, είναι η στιγμή που τα μεγάλα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια κλείνουν. Φρανκφούρτη, Παρίσι, Λονδίνο, Άμστερνταμ, Μιλάνο. Είναι η στιγμή που οι «εκλεκτοί» κάνουν το ταμείο της ημέρας και ρίχνουν μαύρο δάκρυ. Χθες την ίδια ώρα μάθαινα ότι μια ιστορική ποδοσφαιρική ομάδα της Αγγλίας , η Darlington, έμπαινε στο καθεστώς επιτήρησης, αφού ο πρόεδρος της δεν ήταν πλέον σε θέση να πληρώσει ούτε πένα.

Το συγκεκριμένο συμβάν ήρθε να προστεθεί σε μια ολοένα και μεγαλύτερη λίστα ποδοσφαιρικών ομάδων της Ευρώπης που με τον έναν ή άλλον τρόπο αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει την West Ham. Στο τέλος του καλοκαιριού η ομάδα έμεινε ξαφνικά χωρίς χορηγό αφού η XL βάρεσε κανόνι. Λίγους μήνες αργότερα ο Ισλανδός πολυεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της, Μπιόργκολφουρ Γκούντμουντσον, αποχώρησε από τη θέση του προέδρου της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της πατρίδας του, της Landsbanki, η οποία έβαλε "λουκέτο" και πλέον τα πράγματα για τους Λονδρέζους είναι απίστευτα δύσκολα.

Η Manchester Utd, η ομάδα με τους περισσότερους φιλάθλους στον πλανήτη στο τέλος της σαιζόν μένει και αυτή χωρίς χορηγό, αφού η AIG (αμερικάνικη ασφαλιστική εταιρεία) δεν μπορεί να πληρώσει 20εκ. ετησίως που ήταν η αρχική συμφωνία για την διαφήμιση της στην φανέλα των κόκκινων διαβόλων. Φυσικά η ομάδα του Μάντσεστερ είναι «γωνιακό μαγαζί» και έτσι μέσα σε λιγότερο από μια εβδομάδα υπέγραψαν συμφωνία με την αραβική εταιρεία τηλεπικοινωνιών STC Saudi Telecom, η οποία θα καταβάλει στον αγγλικό σύλλογο 133 εκατ. ευρώ για την επόμενη πενταετία, δηλαδή 26,6 εκατ. ευρώ ετησίως, πολύ περισσότερα από το συμβόλαιο με την AIG.

Στην Ισπανία, υπάρχουν τουλάχιστον έξι σύλλογοι, μεταξύ των οποίων και γνωστές ομάδες όπως η Θέλτα και η Σοσιεδάδ, οι οποίοι βρίσκονται υπό εκκαθάριση.

Στην Ιταλία οι περισσότερες ομάδες είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο του Μιλάνου, με συνέπεια η οικονομική κρίση να επηρεάζει άμεσα τις συναλλαγές των μετοχών τους.

Όλα τα παραπάνω με μια πρώτη ματιά συσχετίζουν την οικονομική κρίση με το ποδόσφαιρο, ΟΜΩΣ τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο απλά. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το ποδόσφαιρο δεν «πληρώνει» την διεθνή οικονομική κρίση αλλά την πλεονεξία και την ανηθικότητα των διοικούντων του τα τελευταία 20 χρόνια.

Το θέμα πλέον είναι ΗΘΙΚΟ. Τρανό παράδειγμα είναι η Darlington. Η ομάδα παίζει στην ομώνυμη πόλη με πληθυσμό που δεν ξεπερνά τους 95.000 κατοίκους. Το 2006 εμφανίστηκε στην πόλη ο G. Houghton γνωστός εκατομμυριούχος με κύρια ασχολία τις κατασκευές. Μέσα σε μία νύχτα ούτε λίγο ούτε πολύ έπεισε τους φιλάθλους της ομάδας ότι θα επενδύσει χρήματα ικανά να κάνουν την ομάδα μεγάλη δύναμη στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Σ’ ένα παραλήρημα ματαιοδοξίας που κράτησε μέχρι χθες, ο τύπος εμφάνιζε κάθε λίγο και λιγάκι μακέτες για νέο στάδιο 50.000 θέσεων ( για να γεμίσει θα χρειαζόταν το 52% της πόλης) καθώς σχεδόν καθημερινά ανακοίνωνε ονόματα μεγάλων ποδοσφαιριστών που ετοιμάζονταν να φορέσουν την φανέλα της ομάδας. Είναι πασιφανές ότι το «πειραγμένο» του μυαλό σε συνδυασμό με τα λεφτά του έκαναν κακό στην τοπική ομάδα.

Και κάπου εδώ πρέπει να «ρίξουμε» στο τραπέζι την καίρια ερώτηση. Τι είναι το ποδόσφαιρο και πως έγινε βασιλιάς των σπορ ; Το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα που αγαπήσαμε όλοι μας στην πλατεία και στο κοντινό χωμάτινο γήπεδακι. Μπορεί να μας τράβηξε σε αυτό η απόκρουση του Σαργκάνη στην Δανία ή κάποια ντρίπλα του Χατζηπαναγή, όμως και αυτά να μην υπήρχαν αργά ή γρήγορα θα το ανακαλύπταμε. Μπορεί ο μπαμπάκας να μας πήρε σε ηλικία 5 χρονών την πρώτη μας δερμάτινη μπάλα αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν από 50 χρόνια αυτός έπαιζε (στην ίδια πλατεία με εμάς) κλωτσώντας μπάλα από κουρέλια.

Το ποδόσφαιρο λοιπόν, ως ποδόσφαιρο όσο και να μην το θέλουν δεν κινδυνεύει από καμία οικονομική κρίση. Όσο υπάρχουν πλατείες στην Ελλάδα, παραλίες στην Βραζιλία και παρκάκια στην Αγγλία, όσο υπάρχουν κουρέλια θα φτιάχνονται μπάλες και όσο υπάρχουν μπάλες τα πιτσιρίκια θα κλωστούν.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ


Αδέλφια καλησπέρα,

Πάνε πάνω από 6 μήνες που η οικονομική κρίση άρχισε να χτυπάει αλύπητα κάθε γωνιά του πλανήτη. Με το που ξεκίνησε, οι περισπούδαστοι οικονομολόγοι, θεωρητικοί, λάτρεις και θιασώτες του καπιταλιστικού συστήματος, άξια τέκνα του Άνταμ Σμίθ, κλείστηκαν στα γραφεία τους και βάλθηκαν να βρούνε λύση. Οι λύσεις καθώς και τα σενάρια που προτάθηκαν είναι πάρα πολλά, κανένα όμως «μυαλό» δεν μπόρεσε να προβλέψει αυτό που συμβαίνει στην Λετονία.

Τις τελευταίες ώρες στην χώρα της Βαλτικής μια κακόγουστη κωμωδία έχει ξεκινήσει. Η χώρα, όπως και σχεδόν όλες οι ανατολικοευρωπαϊκές, είναι σε ελεύθερη πτώση, χωρίς κανείς να μπορεί να διακρίνει το τέλος αυτής. Με την κυβέρνηση να έχει παραιτηθεί, με την ανεργία να καλπάζει και με χιλιάδες Λετονούς στους δρόμους να διαδηλώνουν, έφτασε η ώρα του Πιορτ Αβεν.

Τώρα θα με ρωτήσετε ποιος είναι τούτος… Ο Πιορτ Αβεν λοιπόν είναι ένας ζάμπλουτος Ρώσος που ως νόμιμη δουλειά έχει την προεδρία της Alfa Bank (καμιά σχέση με την δική μας). Κατά τ’ άλλα στο βιογραφικό του έχει κάποια χρονάκια σαν υπουργός εξωτερικού εμπορίου στην πρώτη μετά σοβιετική κυβέρνηση ενώ κατέχει και το νούμερο 224 στην λίστα Forbes (μεγάλο νούμερο το νούμερο όπως θα διαβάσετε).

Αυτός λοιπόν ο Ρώσος ξύπνησε χθες το πρωί, πήρε στο τηλέφωνο τον πρώην πρωθυπουργό της Λετονίας και του είπε ότι έχει έτοιμη πρόταση ώστε η Λετονία να βγει από την κρίση φτάνει να του δοθεί η πρωθυπουργία…

… τώρα, το τι απάντησε ο Λετονός δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω, αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι ο Αβεν ξεπέρασε και τον Μακιαβέλι, ο Νικολό ούτε που είχε φανταστεί τέτοια πράγματα. Εντάξει βρε Αδέλφια, σίγουρα στον πλανήτη μας από τον μεσαίωνα μέχρι και σήμερα πολλές είναι οι πρωθυπουργίες που έχουν αγοραστεί, αλλά καμία τόσο ψυχρά…

«…Είπαμε καλό το κρεβάτι, θα μας πηδήσεις που θα μας πηδήσεις… όμως ας φλερτάρουμε και λίγο…»

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια
ΥΓ : Επειδή οι επόχες είναι δύσκολες και μόνο το μπλα μπλα θα μας σώσει... τα σχόλια του blog ξανανοίγουν

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

ΤΟ "ΠΟΝΤΙΚΙ" ΠΟΥ (ΑΚΟΜΑ) ΒΡΥΧΑΤΑΙ

Αδέλφια καλησπέρα,

Συνήθως οι συμπεριφορές είναι αυτές που χαρακτηρίζουν ανθρώπους, ομάδες, έθνη. Μέσα στην σαπίλα που δημιουργεί η οικονομική κρίση, μέσα στην φτώχεια και την ανέχεια, μια μικρή χώρα με την συμπεριφορά της δείχνει ότι δεν καταλαβαίνει ούτε από νέους πλανητάρχες, ούτε από πλούσιους γείτονες.

Σαν αρχηγός του χωριού των Γαλατών, λες και έχει πάρει μάθημα από την μοναδική ταινία του Πίτερ Σέλερς «Το ποντίκι που βρυχάται», τότε που ο Σέλερς αποφασίζει σαν αρχηγός ενός ασήμαντου κρατιδίου να κηρύξει τον πόλεμο στην Αμερική… κάπως έτσι και ο Ραφαέλ Κορέα, πρόεδρος του Ισημερινού αποφάσισε να συνεχίζει να δίνει μαθήματα στις ΗΠΑ.

Ενώ όλοι οι ηγέτες του πλανήτη με τον έναν ή άλλο τρόπο ανακηρύξαν «Μεσσία» τον Ομπάμα και πανηγύριζαν για την νίκη του, ο Κορέα από της 7 Φεβρουαρίου μέχρι και σήμερα, με συνοπτικές διαδικασίες απέλασε δύο αμερικάνους διπλωμάτες, ο ένας εκ τον οποίων μάλιστα ήταν και ο σταθμάρχης της CIA στην χώρα του Ισημερινού.

Κάτι τέτοιες ενέργειες σε συνδυασμό με τους δικούς μας ΛΙΓΟΥΣ κυβερνήτες σε φτάνουν σε σημείο να πιστεύεις ότι η μετανάστευση είναι η μόνη λύση.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ...

Αδέλφια Καλημέρα,

Όταν ο κόσμος μιλάει για τον βρώμικο ρόλο των ΜΜΕ στην σύγχρονη εποχή, συνήθως το κάνει χωρίς να έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του. Όμως υπάρχει μια αίσθηση που μικρά μικρά «πραγματάκια» έρχονται να την επιβεβαιώσουν κάθε λίγο και λιγάκι. Έτσι έγινε και με μια σοβαρή είδηση που σχεδόν ΟΛΑ τα ΜΜΕ φρόντισαν να την θάψουν με τέτοια μαεστρία που θα την ζήλευαν ακόμα και οι αιγύπτιοι ταριχευτές του Τουτανχαμών.

Σχεδόν πριν από ένα μήνα (19/1) το Τριμελές Εφετείο Αθηνών εκδίκασε την υπόθεση του πρώην Δημάρχου Αμαρουσίου Τζανίκου σχετικά με την προσφυγή πολιτών της πόλης για τις παρανομίες του Δημάρχου και άλλων καλόπαιδων για την οικοδόμηση του ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ “THE MALL”.

Το Εφετείο καταδίκασε σε 12 μήνες φυλακή με ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ απόφαση τον πρώην Δήμαρχο, χωρίς να κάνει δεκτό τους ισχυρισμούς ότι το “THE MALL” ωφέλησε το Μαρούσι και δεν προξένησε καμία περιβαλλοντολογική κατασττροφή.

Η συγκεκριμένη δίκη είναι η πρώτη που έχει οριστεί για το 2009 αφού ακολουθούν άλλες 6, σχετιζόμενες πάντα με το “THE MALL”. Μάλιστα σε μια από αυτές ζητείτε αποζημίωση 600 εκ. € υπέρ του Δήμου για τις τεράστιες ζημιές που προκλήθηκαν στην πόλη από την ενέργεια των κατασκευαστικών του κ. Λάτση και τον Τζανίκο.

Σε μια περίοδο που οι κάμερες των κωλοκάναλων τρέχουν να καλύψουν την οποιαδήποτε μαλακία έρθει στο μυαλό του κάθε «Μαλέλη», κατάφεραν να θάψουν ίσως την πιο αισιόδοξη είδηση των τελευταίων μηνών…

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

ΥΓ: Και για να κλείσω «ποδοσφαιρικά» με ένα σύνθημα… Νικήτα ετοιμάσου φτάνει η ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ.

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

ΤΙ ΚΡΙΜΑ... ΑΠΟΛΥΘΗΚΕΣ

Αδέλφια καλημέρα,

Μετά από ένα διάλλειμα και χωρίς πολύ όρεξη για σχολιασμό των γεγονότων, να ‘μαστε πάλι εδώ. Η αλήθεια είναι ότι ούτε σήμερα θα έγραφα αν δεν είχα δει πρώτα την «καταπληκτική» είδηση της ημέρας…

… Η είδηση έλεγε πως ένας 32χρονος εργάτης πατέρας 2 παιδιών, στην Κομοτηνή, απολύθηκε μέσω sms το οποίο έγραφε «Δεν μπορούμε να σε βρούμε, πέρνα την Δευτέρα να πάρεις την αποζημίωση σου».

Ο ρεπόρτερ μίλησε για ασυδοσία. Άντε εγώ να το σκληρύνω και να το κάνω αλητεία. Το θέμα όμως είναι ένα και μοναδικό. Εδώ πλέον μιλάμε για εργασιακό μεσαίωνα. Μετά τους ανασφάλιστους εργάτες που «κλειδώθηκαν» σε ψυγείο, μετά την γαλαντόμα προσφορά του Jumbo, μετά τα εργατικά ατυχήματα που με τα βίας χωράνε στα μονόστηλα των εφημερίδων ΤΟΥΣ… τώρα έχουμε και την τεχνολογία να «βοηθάει» το έργο τους.

Απογοητευμένος από την πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της χώρας, που την δύναμη της στις εκλογές την δείχνει μόνο όταν έχει να επιλέξει μεταξύ του Λούκα και τον Κόκκινων Χαλιών στο X Factor, τελικά δεν ξέρω αν ακόμα και ο Θεός είναι ικανός να μας σώσει.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΦΗΝΑ


Αδέλφια καλημέρα,

Ο σοφός λαός λέει πως όταν η Μαριορή απέκτησε τα πάντα της έλειπε ένας φερετζές. Κάπου εκεί μπαίνει ο μεγαλοεκδότης και αδελφός του «τα περιστέρια κάθονται πάνω μου» λέγε με Καρατζαφέρη, Σπύρος και αποφασίζει να φέρει τον φερετζέ στην Μαριορή.

Σαν να μην μας έφταναν όλα τα άλλα που κουβαλάμε σαν λαός έχουμε και τον κάθε αποτυχημένο εκδότη που αποφασίζει με το έτσι θέλω να ασκήσει εξωτερική πολιτική. Έτσι λοιπόν κατόπιν εντολής του εκδότη ένα άλλο λαμπρό μέλος της ΕΣΗΕΑ (λογικά πρέπει να είναι) ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Η ΣΦΗΝΑ», Γιώργος Χριστοδούλου, τράβηξε προς Ίμια μεριά και αποφάσισε να βγάλει φωτογραφίες κρατώντας την Ελληνική σημαία (μάλλον από αυτές που τους περίσσεψαν όταν η εφημερίδα τις έδινε δωρεάν).

Κάπου εκεί αρχίζει και η γνωστή ελληνική τρέλα. Οι αρχές εξετάζουν το φωτογραφικό υλικό (που κοσμεί το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας) και αποφαίνονται ότι ο δημοσιογράφος είχε μεταβεί σε άλλη βραχονησίδα. Το πεντάγωνο από την πλευρά του λέει ότι την φύλαξη της ευρύτερης περιοχής την έχει το λιμενικό και κάπως έτσι στήθηκε το γαϊτανάκι της τρέλας με πρωταγωνιστές έναν «καραγκιόζη» εκδότη έναν ακόμα πιο «καραγκιόζη» δημοσιογράφο και τα υπουργεία Εθν. Αμύνης, Ναυτιλίας και Εξωτερικών της χώρας.

Φυσικά όλα αυτά γίνονται την ίδια στιγμή που στο ελληνικό εναέριο χώρο οι τούρκοι πιλότοι κάνουν βόλτες πρωί, μεσημέρι, βράδυ και η ανασφάλεια έχει φωλιάσει για τα καλά στους κατοίκους των νησιών που βλέπουν τα F16 να κάνουν «παιχνιδάκια» πάνω από τα κεφάλια τους…

… αλλά εγώ δεν έχω να φοβηθώ ΤΙΠΟΤΑ όσο υπάρχουν ευπατρίδες και πατριώτες σαν τον Καρατζαφέρη (Σπύρο και αδελφό) θα κοιμάμαι ΗΣΥΧΟΣ.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

"ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΛΟΓΙΑ"...


Αδέλφια καλησπέρα,


Όταν η καθημερινότητα μας χωράει σε στίχους, τότε μιλάμε για τον Μάνο Ελευθερίου...


Απ' το κακό και τ' άδικο διωγμένοκι όπως ενήστευες τη δίκοπη ζωή,

σε βρήκα ξαφνικά σημαδεμένο να σ' έχει ο κάτω κόσμος ξεγραμμένο

κι ο πάνω κόσμος να 'ναι οι τροχοί που σ' έχουν στα στενά κυνηγημένο...


Και πήρες του καιρού τ' αλφαβητάρικαι της αγάπης λόγια φυλαχτό,

για να βρει πάλι ρίζα το χορτάρικαι πήρες την ελπίδα και τη χάρη,

ψηλά να πας να χτίσεις κιβωτόμε την ελπίδα μόνο και τη χάρη...


Μα πως να μην ξεχάσεις την αυλή σου και την παλιά τη γνώμη καθενός,

όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου

και να σαι το πουλί κι ο κυνηγός στις μαύρες λαγκαδιές του παραδείσου...


Κρυφά και φανερά σ' ακολουθούνε οι συμμορίες κι οι βασανιστές και

ψάχνουν μέρα - νύχτα να σε βρούνε,

μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές,

το χώμα που πατούν να προσκυνούνε..


Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.