ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΟ

Αδέλφια καλημέρα,

Λίγα είναι τα πράγματα που μπορούν να με σοκάρουν στην ζωή. Ένα από τα ισχυρότερα σοκ ήταν αυτό που μου είχε προκαλέσει η είδηση που άκουσα το πρωί στις 23 Ιουλίου του 2005 για την εν ψυχρώ εκτέλεση του 27χρόνου Βραζιλιάνου Jean Charles de Menezes στο βαγόνι 53613 του αγγλικού tube στον σταθμό Stockwell του Λονδίνου. Θυμάμαι ότι για αρκετή ώρα είχα παγώσει αφού στην θέση του Menezes θα μπορούσα να ήμουν εγώ ή ο οποιοσδήποτε από εσάς.

Την ιστορία της δολοφονίας πάνω κάτω την γνωρίζετε. Οι αστυνομικοί άρχισαν να κυνηγούν τον Menezes διότι φορούσε μπουφάν (μέσα στο καλοκαίρι και αυτό είναι κάτι που προφανώς στην Αγγλία επιφέρει θανατική ποινή) και πίστεψαν πως είναι άραβας τρομοκράτης σαν και αυτούς που στις 7 του ίδιου μήνα είχαν σκορπίσει τον θάνατο στην αγγλική πρωτεύουσα. Εκείνος δεν σταμάτησε (είχε λήξει η βίζα του) και άρχισε να τρέχει. Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί «βροχή» από σφαίρες και να χάσει επιτόπου την ζωή του.

Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι τις τελευταίες μέρες στο Λονδίνο γίνετε η δίκη της υπόθεσης. Ο βασικός κατηγορούμενος για την εκτέλεση, άγγλος αξιωματικός ο οποίος και πυροβόλησε 3 φορές στο κεφάλι τον Menezes, για λόγους προστασίας βρίσκεται μακριά από την αίθουσα και μόνο μέσω μιας οθόνης έχει κάνει την εμφάνιση του. Ακόμα όμως και σε αυτή την οθόνη το πρόσωπο του C12 (ούτε το όνομα του έχει γίνει γνωστό) είναι καλυμμένο.

Όλοι μας πλέον είμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς για τα χρονικά των δικαστηρίων πρακτικής κατά την οποία ακόμα και οι γονείς του δολοφονημένου δεν έχουν την δυνατότητα να δουν το πρόσωπου του δολοφόνου.

Ευτυχώς όμως για εμάς, οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη έχουν αρχίσει να ξυπνούν. Όσο και να κρύψουν το πρόσωπο του C12, ξέρουμε τα πρόσωπα και τα ονόματα των πραγματικών δολοφόνων. Ο Μπλαίρ, οι υπουργοί του και οι σύμμαχοι τους είναι οι δολοφόνοι. Αυτοί θα έπρεπε να κάθονται στο ειδώλιο και να δικάζονται.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.