KING ERIC

Αδέλφια Καλημέρα,

Πρέπει να είμαι από τους λίγους τυχερούς Έλληνες που τον είδαν στο γήπεδο να κάνει τα «μαγικά» του. Από τους τυχερούς που τον είδαν να παίζει με την φανέλα και της Leeds και της Manchester Utd. Ο λόγος φυσικά για τον ΜΟΝΟ Γάλλο που λατρεύτηκε στην Αγγλία όσο κανένας άλλος… Για τον “King” Eric ή για τους μη μυημένους Ερίκ Καντονά.

Πριν από λίγες μέρες διάβασα την πιο πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στο αγγλικό περιοδικό Four Four Two. Η συγκεκριμένη συνέντευξη είναι πρωτότυπη αφού ο Καντονά απαντά σε ερωτήσεις απλών φιλάθλων και όχι κάποιου «διαβασμένου» δημοσιογράφου. Από αυτές τις ερωτήσεις επέλεξα μερικές για να τις μοιραστώ μαζί σας.

ΕΡ: Τι είναι αυτό που θυμάσαι από την παιδική σου ηλικία ;

ΑΠ: Υπήρξα ευτυχισμένο παιδί. Είχαμε μια «δυνατή» οικογένεια και πήρα την καλύτερη εκπαίδευση που μπορούσα να πάρω. Ανήκαμε στην εργατική τάξη της Μασσαλίας και τα απλά πράγματα στην ζωή, μας έκαναν ευτυχισμένους. Ο πατέρας μου ήταν Ιταλός και η μητέρα μου από την Βαρκελώνη. Ο παππούς μου έφτασε στην Μασσαλία λίγο μετά το τέλος του Ισπανικού εμφυλίου και το καθεστώς του Φράνκο του απαγόρευσε την είσοδο στην χώρα για τα επόμενα 15 χρόνια.

ΕΡ: Ποιο ήταν το κίνητρο σου σαν παίκτης; Τα λεφτά, η δόξα ή η επιτυχία ;

ΑΠ: Η επιτυχία και η δόξα δεν είναι το ίδιο ; Σταμάτησα το ποδόσφαιρο νέος (31 ετών) γιατί κάθε μέρα ήθελα να γίνομαι καλύτερος και αυτό ξαφνικά έπαψε να συμβαίνει όπως ξαφνικά σταμάτησε και το πάθος μου για αυτό που έκανα. Τα λεφτά δεν ήταν σίγουρα η αιτία που έπαιζα. Φυσικά και πληρωνόμουνα όμως δεν ήταν η αιτία.

ΕΡ: Από μουσική τι άκουγες; Smiths, Stone Roses ή Oasis ; Σου λείπει το Manchester ;

ΑΠ: Και οι τρεις μου αρέσουν. Απλά ο Morrissey είναι κάτι άλλο. Μου αρέσουν αυτά που έχει κάνει και ο τρόπος που τα έκανε είναι ακόμα καλύτερος. Το Manchester μου λείπει πολύ και την ενέργεια που έχει αυτή η πόλη δύσκολα την συναντάς.

ΕΡ: Πως σου ήρθε η ιδέα να σηκώσεις τον γιακά της φανέλας σου ;

AΠ: Δεν ήταν στιλιστική ιδέα. Όταν το πρωτοέκανα ήταν μια πολύ κρύα μέρα που παίζαμε στο Λονδίνο. Κερδίσαμε το παιχνίδι και από τότε έγινε γούρι.

ΕΡ: Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν θυμάσαι την κλωτσιά που έδωσες τον φίλαθλο της Crystal Palace;

ΑΠ: Ότι δεν τον χτύπησα αρκετά δυνατά.

ΕΡ : Αν είχες την δυνατότητα να παίξεις για ακόμα μια σαιζόν, θα έπαιζες στην Manchester Utd ;

ΑΠ: Δεν θέλω να παίξω ξανά, όπως είπα έχω χάσει το πάθος μου.

ΕΡ: Ποιος είναι ο μεγαλύτερος Γάλλος ποδοσφαιριστής ; Ο Ζιντάν ή ο Πλατινί ;

ΑΠ : Ένας άλλος. Εγώ.

Μετά την τελευταία απάντηση σταματώ να γράφω για τον Ερικ Καντονά. Κάποια στιγμή ο George Best είχε πει «Θα έδινα πίσω όλες τις σαμπάνιες που έχω πιεί για να παίξω ένα ματς με τον Καντονά στο Old Trafford»… δυστυχώς αυτό ήταν τόσο ονειρικό που δεν το είδαμε ποτέ…

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.