Αδέλφια Καλησπέρα,
«Ο καπιταλισμός είναι πολύ βρώμικο πράγμα», μου έλεγε ο παππούς μου και δεν μπορούσα να καταλάβω το τι εννοεί. Τα χρόνια πέρασαν και με τα πολλά και με τα λίγα κατάλαβα το τι ήθελε να πει ο παππούς.
Η έκφραση «δολοφόνος με αγγελικό πρόσωπο» ταιριάζει γάντι με τον καπιταλισμό. Το σύστημα έχει φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο που την παρέμβαση του μετά από μια καταστροφή (τις περισσότερες φορές την έχει προκαλέσει το ίδιο) η πλειοψηφία του πληθυσμού την θεωρεί ως μάννα εξ’ ουρανού. Τα πράγματα μοιάζουν λίγο πολύ σαν την παλιά καλή ελληνική παροιμία «Να σε χέσω Γιάννη να σ’ αλείψω μέλι»…
Την ίδια στιγμή που το σύστημα βομβαρδίζει, το ίδιο φροντίζει να στέλνει μαριονέτες του (ανθρωπιστικές οργανώσεις του πρωκτού) τις οποίες και χρηματοδοτεί, ώστε να δώσουν χέρι βοηθείας στους βομβαρδισμένους.
Ενώ την μια μέρα το σύστημα γίνετε ένα με την Χρυσή Αυγή και κυνηγά αριστεριστές και αντιεξουσιαστές την επόμενη παρακολουθεί την Αθήνα στις φλόγες, την μεθεπόμενη στέλνει τον Δήμαρχο «πουλάδα» με χρηματικό «μποναμά» και μετά από μια εβδομάδα είναι έτοιμο να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο καταχειροκροτούμενο από χιλιάδες «αγανακτισμένους» πολίτες.
Μετά τα παραπάνω είναι κατανοητό ότι η αρχή είχε γίνει με τον παππού μου και τον παππού σας, αυτοί ήταν οι πρώτοι που προσπάθησαν να «ξεβρακώσουν» το σύστημα. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να τους δείξουμε ότι τους πήραμε χαμπάρι;
Μήπως ήρθε η ώρα για αγώνες με αιτία και όχι «αγώνες» για ψήφους ;
Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια
«Ο καπιταλισμός είναι πολύ βρώμικο πράγμα», μου έλεγε ο παππούς μου και δεν μπορούσα να καταλάβω το τι εννοεί. Τα χρόνια πέρασαν και με τα πολλά και με τα λίγα κατάλαβα το τι ήθελε να πει ο παππούς.
Η έκφραση «δολοφόνος με αγγελικό πρόσωπο» ταιριάζει γάντι με τον καπιταλισμό. Το σύστημα έχει φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο που την παρέμβαση του μετά από μια καταστροφή (τις περισσότερες φορές την έχει προκαλέσει το ίδιο) η πλειοψηφία του πληθυσμού την θεωρεί ως μάννα εξ’ ουρανού. Τα πράγματα μοιάζουν λίγο πολύ σαν την παλιά καλή ελληνική παροιμία «Να σε χέσω Γιάννη να σ’ αλείψω μέλι»…
Την ίδια στιγμή που το σύστημα βομβαρδίζει, το ίδιο φροντίζει να στέλνει μαριονέτες του (ανθρωπιστικές οργανώσεις του πρωκτού) τις οποίες και χρηματοδοτεί, ώστε να δώσουν χέρι βοηθείας στους βομβαρδισμένους.
Ενώ την μια μέρα το σύστημα γίνετε ένα με την Χρυσή Αυγή και κυνηγά αριστεριστές και αντιεξουσιαστές την επόμενη παρακολουθεί την Αθήνα στις φλόγες, την μεθεπόμενη στέλνει τον Δήμαρχο «πουλάδα» με χρηματικό «μποναμά» και μετά από μια εβδομάδα είναι έτοιμο να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο καταχειροκροτούμενο από χιλιάδες «αγανακτισμένους» πολίτες.
Μετά τα παραπάνω είναι κατανοητό ότι η αρχή είχε γίνει με τον παππού μου και τον παππού σας, αυτοί ήταν οι πρώτοι που προσπάθησαν να «ξεβρακώσουν» το σύστημα. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να τους δείξουμε ότι τους πήραμε χαμπάρι;
Μήπως ήρθε η ώρα για αγώνες με αιτία και όχι «αγώνες» για ψήφους ;
Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου