"ΣΑΣ ΣΙΧΑΘΗΚΕ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ"

Αδέλφια καλησπέρα,

Δεν υπάρχει μέρα που να μην διαβάσω ή να μην ακούσω για τους κακούς 300 (όχι του Λεωνίδα αλλά τους άλλους), για τους κακούς του Δ.Ν.Τ. , για την κακή Ε.Ε. και για τα χίλια κακά της μοίρας μας...

Κατά ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, όλοι δαύτοι χώρια και όλοι μαζί φταίνε για ότι έχει συμβεί στην Ελλάδα όχι μόνο τα τελευταία χρόνια αλλά σχεδόν από την εποχή του Όθωνα μέχρι και σήμερα...

... Τι πρωτότυπο... για όλα φταίνε οι άλλοι ΑΛΛΑ προς Θεού, όχι εμείς... Αυτή η σχέση του Έλληνα με την αόριστη έννοια των "άλλων" τείνει να γίνει η δεύτερη φύση.

...Έτσι για το γαμώτο, δεν είδα πουθενά κάποιον να γράφει... "Ναι ρε φταίω και εγώ. Εγώ ήμουν αυτός που στήριζα τις κυβερνήσεις τους με ψηφαλάκια. Εγώ ήμουν αυτός που κάτω από το μπαλκόνι κουνούσα 2 πλαστικές σημαιούλες και ούρλιαζα με την ελπίδα του διορισμού. Εγώ ήμουν αυτός απολιτικοποιήθηκα (βλέπεις ήταν της μόδας η παραλία) στις τελευταίες εκλογές κ.ο.κ.."

Κάπως έτσι με τέτοιες σκέψεις πέρασα το απογεύμα και με τα πολλά και με τα λίγα έφτασα στο σημείο να "λιώσω" το γυφτάκι του Πανούση. Ειδικά ο τελευταίος στίχος, εκεί που ο Τζιμάκος τραγουδάει "σας σιχάθηκε η ψυχή μου, καρκινάκια του πλανήτη, σκατοκαριόλες." είναι όλα τα λεφτά...

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια