Αδέλφια καλησπέρα,
Πόσο εύκολα ξεχνάμε... από το πρωί προσπαθώ να βρω μια αναφορά στην σημερινή επέτειο της συγκρότισης της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (Π.Ε.Ε.Α.), όμως μάταιος κόπος...
... Βλέπεις, που καιρός να ασχοληθείς με την ΠΕΕΑ. Η Τζούλια, ο Ολυμπιακός, το προκαθορισμένο ξύλο στην πορεία, τα προσχεδιασμένα έκτροπα, το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια κλπ, κλπ, κλπ... Η ΠΕΕΑ δεν υπάρχει πλέον ούτε στις βαθύτερες μας μνήμες.
Όμως επειδή ακόμα ψιλοθυμάμαι κάποιες διηγήσεις του Παππού μου, λέω να γράψω ένα ποστ, με μοναδικό σκοπό να μην ξεχάσω.
Η επιτροπή συγκροτήθηκε στις 11 Μαρτίου του 1944 και σκοπός της ήταν να οργανώσει την διοίκηση της ελεύθερης Ελλάδος. Στην ιστορία έμεινε γνωστή ως "Η κυβέρνηση του βουνού". Η ΠΕΕΑ, ήταν ένας άθλος, μια ώριμη πράξη ενός λαού που έβγαινε από ένα βάρβαρο πόλεμο. Στις εκλογές που ακολούθησαν στις 23 Απριλίου του 1944, 1.800.000 πολίτες έστησαν κάλπες και ψήφισαν για 202 εθνοσυμβούλους.
Στην τελική σύνθεση της ΠΕΕΑ μετείχαν οι Αλέξανδρος Σβώλος (πρόεδρος), Ευριπίδης Μπακιρτζής, Ηλίας Τσιριμώκος, Γιώργος Σιάντος, Μανώλης Μάντακας, Νίκος Ασκουτσής, Άγγελος Αγγελόπουλος, Πέτρος Κόκκαλης, Κώστας Γαβριηλίδης και Σταμάτης Χατζημπέης.
Ο όρκος της ΠΕΕΑ ήταν "Ορκίζομαι ότι θα εκτελέσω πιστά τα καθήκοντά μου σαν μέλος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης, έχοντας σαν γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας μου και του ελληνικού λαού, ότι θα αγωνιστώ με αυτοθυσία για την απελευθέρωση της χώρας μου από το ζυγό των κατακτητών, ότι θα υπερασπίζω παντού και πάντοτε τις λαϊκές ελευθερίες και θα είμαι παραστάτης και οδηγός του λαού στον αγώνα για τη λευτεριά του και τα κυριαρχικά του δικαιώματα".
Δυστυχώς τα παιδιά, τα εγγονιά και τα δισέγγονα αυτών των αγωνιστών... ξέχασαν.
Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια
ΥΓ : Η οποιαδήποτε προσπάθεια σύγκρισης του όρκου της ΠΕΕΑ, με τον σημερινό της βουλής των 300, μόνο θλίψη μπορεί να φέρει
8 σχόλια:
"Δυστυχώς τα παιδιά, τα εγγονιά και τα δισέγγονα αυτών των αγωνιστών... ξέχασαν."
Αυτό είναι που μας πονάει πολύ αδελφέ-η κατάντια μας σήμερα. Μπράβο για την ανάρτηση, αν χάσουμε και τις μνήμες μας...
@ καλωδιο
Αδελφέ, δεν ξέρω αν η λέξη κατάντια είναι ικανή να αποτυπώσει τα χάλια μας.
Ακόμα και κατά την διάρκεια του πολέμου ο λαός βρήκε την δύναμη και πήγε να ψηφίσει. Σήμερα ο λαός την Κυριακή των εκλογών επιλέγει τις παραλίες και τα τσιπουράδικα με φτηνές δικαιολογίες - άλλοθι, "Μια ψήφος δεν φτάνει", "Σιγά να μην αλλάξω εγώ τον κόσμο", " Όλοι τα ίδια σκατά είναι" κ.λ.π.
Αυτός ο λαός λοιπόν δεν μπορεί να έχει τίποτα κοινό με τους Έλληνες της εποχής της ΠΕΕΑ. Αν αυτή την κατάντια την λένε εξέλιξη τότε περαστικά μας.
Ο Πέτρος Κοκκαλης είναι ο μπαμπάς του Σωκράτη και παππούς του Πέτρου ιού Κόκκαλη ;
Αν μου επιτρεπεις να προσθεσω κατι.
Στη φωτογραφια ειναι το δημοτικο σχολειο στις Κορυσχαδες Ευρυτανιας οπου συνηλθε το Εθνικο Συμβουλιο που εκλεχθηκε κατα τη διαρκεια της κατοχης.
Σημερα λειτουργει ως μουσειο της Εθνικης Αντιστασης.
Τιμη και δοξα, τιποτα άλλο.
Για το σημερα, δεν θελω να μιλησω σε αυτη την αναρτηση.
@ Αλέκος
Ναι αυτός είναι. Ο Δρ. Πέτρος Κόκκαλης. Γιατρός και μεγάλος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης.
@ Αντώνης
Έχεις απόλυτο δίκιο που αναφέρεις πως το δημοτικό σχολείο λειτουργεί ως μουσείο και ήταν παραλειψή μου.
Βλέπεις είναι το μοναδικό που συνδέει το χθες με το σήμερα.
τελικά το μήλο δεν πέφτει πάντα κάτω απ' την μηλιά σύντροφε...
@ Αλέκος
Κάποια λίγα πράγματα για τον Πέτρο Κόκκαλη μπορείς να διαβάσεις στο http://el.wikipedia.org/wiki/Πέτρος_Κόκκαλης
ενώ ωραία αφιερώματα έχει κάνει και ο Ριζοσπάστης.
Δημοσίευση σχολίου