ΝΕΟΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΤΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ

Αδέλφια καλησπέρα,

Αλήθεια πόσες φορές έχετε συνειδητοποιήσει ότι κάποιοι (ξέρεις εσύ ποιοι) στήνουν πάρτι πάνω από νεκρούς, καταστροφές ή θεομηνίες ; Πόσοι πιάσατε τον εαυτό σας να γελάει κατά βάθος με τους κουστουμαρισμένους που κάνουν βόλτες σε ερείπια, καμένα δάση ;

Αφορμή του συγκεκριμένου ποστ είναι ένα σχόλιο που έλαβα από κάποιο ανώνυμο (τι πρωτότυπο) http://fygei.blogspot.com/2008/07/blog-post_24.html σχετικά με την στάση που κράτησα στην δολοφονία του Περάματος. Ποια ήταν αυτή η στάση ; Ο ανώνυμος καυτηρίαζε την σιωπή μου. Φυσικά δεν μπήκε στο κόπο να δει ότι από την στιγμή του ατυχήματος μέχρι και τώρα κανένα νέο ποστ δεν προστέθηκε ούτε εδώ ούτε και στο BAZOMA, με "συγγραφέα" εμένα. Ευτυχώς για το ανθρώπινο είδος ο θρήνος, η συμπόνια, η χαρά ή ο ενθουσιασμός δεν εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο (θα ήταν βαρετό). Ακόμα και η σιωπή μερικές φορές είναι θρήνος.

Ο «Άθλιος» σε ένα ποστ του http://a8liothtes.wordpress.com/2008/07/25/perama/ έγραψε τα πράγματα με το όνομα τους . Η υποκρισία δεν ήταν ποτέ το φόρτε των κομμουνιστών.

Για να (ξανά) βάλω τα πράγματα στην θέση τους, προσωπικά πιστεύω ότι η οποιαδήποτε επανάσταση δεν μπορεί να γίνει μπροστά από τον υπολογιστή. Οι αγώνες δεν μπορούν να κερδηθούν με το «ποντίκι», το alt και το enter. Άλλωστε όπως λέει και ο αδελφός μου MZ http://www.blogger.com/profile/09514871125142956387 «...ο αγώνας δεν πάει διακοπές ή αλλιώς αλλιώς βρίσκεται στο πόστο του, όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν...»

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια