Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

ΕΣΥ ΕΦΥΓΕΣ ΝΩΡΙΣ


Αδέλφια καλημέρα,


Και όμως έχουν περάσει 57 χρόνια από τις 30 Μαρτίου του 1952. Τότε ήταν κυριακή και στις 4 και 10 τα ξημερώματα οι Έλληνες "Δημοκράτες" οδηγούσαν 4 παλικάρια στο Γουδί για εκτέλεση, αναμεσά τους και το στέλεχος του ΚΚΕ Νίκος Μπελογιάννης.


Το μόνο που έχω να σημειώσω είναι ότι ακόμα και οι Γερμανοί φασίστες κάποια χρόνια πριν από την εκτέλεση του Μπελογιάννη, σέβονταν την Κυριακή και δεν έκαναν εκτελέσεις την συγκεκριμένη μέρα.


Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια


ΥΓ : Για τους ανιστόρητους εκείνη την εποχή (1952) ο ίδιος ο Πλαστήρας φέρεται να ήταν αντίθετος στις εκτελέσεις, όμως ήταν μόνος (οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί του Κέντρου, ο Σ. Βενιζέλος, που στήριζε την κυβέρνηση Πλαστήρα, και ο Γ. Παπανδρέου ήταν υπέρ των εκτελέσεων)

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Αδέλφια καλησπέρα,

«Όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις κάτι καλύτερα να το καταστρέψεις», κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκαν οι Ισπανικές πολιτικές και δικαστικές αρχές. Αν όμως δεν ισχύει αυτό τότε δεν μπορώ να καταλάβω το «μάθημα δημοκρατίας» που παραδίδουν για ακόμα μια φορά οι «Σοσιαλιστές» που κυβερνούν την Ισπανία.

Με την ανοχή του ομοϊδεάτη του George Papandreou, Θαμπατέρο, Ισπανός δικαστής απήγγειλε κατηγορίες κατά 44 Βάσκων για την συμμετοχή τους στην ΕΤΑ. Σίγουρα δεν είναι πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει στην σοσιαλιστική Ισπανία. Για πρώτη φορά όμως όσοι διώκονται είναι ενεργά μέλη ή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βασκικής Χώρας (PCTV) ή της Βασκικής Εθνικιστικής Δράσης (ANV) ή Μπατασούνα, πολιτικού βραχίονα της ΕΤΑ.

Ανάμεσα τους είναι η δήμαρχος της πόλης Μονδραγόν Μαρία Ινοθένθια Γκαλπαρσόρσο, κι οι ιστορικές μορφές της βασκικής αριστεράς Περνάνδο Μπαρένα και Χοσέβα Περμάτς.

Ακόμα και με αυτά τα «τρανταχτά» ονόματα μεταξύ των συλληφθέντων η είδηση δεν είναι πρωτόγνωρη για την σοσιαλιστική Ισπανία, αυτό όμως που είναι πρωτόγνωρο όχι μόνο για την σοσιαλιστική Ισπανία αλλά σχεδόν για όλη την Ευρώπη είναι η καλοστημένη προσπάθεια νοθείας που επιχειρεί ο σοσιαλιστής Θαμπατέρο ενόψει των τοπικών εκλογών στην χώρα των Βάσκων…

…Αφού εδώ και 29 χρόνια προσπαθούν είτε οι μεν (Σοσιαλιστές) είτε οι δε (Λαϊκό κόμμα) να κερδίσουν την εξουσία στην αυτόνομη περιοχή και δεν τα κατάφεραν, ο Θαμπατέρο αποφάσισε να «χώσει» στην φυλακή όποια διαφορετική φωνή υπάρχει. Επειδή όμως ο Λουίς είναι έξυπνο παιδί και ξέρει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που κόβεις ένα κεφάλι μπορεί να φυτρώσουν δέκα, είπε να ρίξει την χαριστική βολή. Έτσι έθεσε εκτός νόμου άλλα δυο μικρά βασκικά κόμματα με αποτέλεσμα το σύνολο των κομμάτων της αριστεράς των βάσκων να μην έχει υποψηφίους για τις επερχόμενες εκλογές. Το αποτέλεσμα είναι ότι χωρίς την αριστερά το Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα θα χάσει τις εκλογές από μια συμμαχία που ηγούνται οι Σοσιαλιστές.

Φυσικά δεν είναι ανάγκη να σας πω ότι ενέργειες σαν αυτή που περιέγραψα ονομάζονται ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, όπως και δεν είναι ανάγκη να σας πω ότι η Ε.Ε. για ακόμα μια φορά δεν έχει αντιδράσει.

Κατά τα’ άλλα Αδέλφια ο κόσμος μας είναι μαγικά και σοσιαλιστικά πλασμένος.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : Γεια σου ρε Γιωργάκη (Papandreou βρε) με την (δημοκρατική σοσιαλιστική)παρέα σου.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕ ΣΟΝ ΠΕΝ

Αδέλφια καλησπέρα,

Όπως ο διάβολος το λιβάνι, έτσι και εγώ προσπαθώ να αποφύγω τις αναρτήσεις με τις οποίες «προτείνω» το οτιδήποτε έχει να κάνει με την διασκέδαση. Θεωρώ ότι οι τρόποι με τους οποίους διασκεδάζουμε είναι προσωπικοί και έτσι όπως λέει και η διαφήμιση «μέση» διασκέδαση δεν υπάρχει.

ΟΜΩΣ… το χθεσινό ήταν άλλο πράγμα…

… Το πόσο μεγάλος καλλιτέχνης είναι ο Σον Πεν το είχα καταλάβει εδώ και χρόνια. Έχοντας στο μυαλό μου τις τελευταίες του ερμηνείες έκατσα χθες το βράδυ να δω στην τηλεόραση την τελευταία σκηνοθετική απόπειρα, το Into the wild.

ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΩΣΕ… με πήρε από την πολυθρόνα με σήκωσε ψηλά και με έριξε με δύναμη κάτω. Ακόμα και τώρα, σχεδόν 12 ώρες μετά, το στομάχι μου είναι κόμπος. Ξέρω, ξέρω… οι τελευταίες δύο προτάσεις μπορεί να δείχνουν υπερβολικές, όμως έτσι νοιώθω.

Σχεδόν ένα χρόνο από τότε που βγήκε στις ελληνικές αίθουσες μπορώ να πω ότι είδα το ωραιότερο road movie της ζωής μου. Βασισμένος σε αληθινή ιστορία ο Πεν ξεκινά να «παρακολουθεί» την διαδρομή ενός πιτσιρικά που με το τέλος των σπουδών του αποφασίζει να μην γυρίσει σπίτι του και να ξεκινήσει χωρίς λεφτά ένα ταξίδι με προορισμό την Αλάσκα. Η εγκατάλειψη της «καθώς πρέπει» μεσοαστικής ζωής σε συνδυασμό με τα τεράστια οικογενειακά προβλήματα του πρωταγωνιστή μετατρέπουν το φιλμ σε αριστούργημα.

Το soundtrack της ταινίας το υπογράφει ο Eddie Vedder (Τραγουδιστής των Pearl Jam) ενώ η φωτογραφία είναι Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η.

Με λίγα λόγια όσοι δεν την έχετε δει απλά σας προτείνω να τρέξετε στο video club της γειτονιάς σας ή να περιμένετε μέχρι το nova την ξαναπαίξει (μάλλον σύντομα).

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

ΥΓ : Στην φωτογραφία του ποστ είναι ο αληθινός Christopher McCandless, ο άνθρωπος που την ιστορία του ο Πεν έκανε ταινία.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

AVANTI LIVORNO

Αδέλφια καλησπέρα,

Αφού φτάνει το Σαββατοκύριακο είπα να αφιερώσω σε όλους σας αυτό το βιντεάκι με τους φιλάθλους της Λιβόρνο να βάζουν τα γυαλιά σε αυτούς της Γιούβε...

Χαιρετίσμτα στο σπίτι Αδέλφια

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

ΣΙΓΑ ΤΗΝ "ΔΡΑΣΗ"

Αδέλφια καλησπέρα,

Ας είναι καλά ο ΣΚΑΪ, ο κος. Αλαφούζος, η κα. Κοσιώνη και φυσικά ο υπέρλαμπρος φιλελεύθερος έγκριτος δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης. Χωρίς την απίστευτη επιμονή – εμμονή τους δεν θα είχα πάρει χαμπάρι την δημιουργία νέου κόμματος στην χώρα μας.

Η επιστροφή του Στέφανου Μάνου είναι γεγονός…

… αλλά για κάτσε βρε Αδελφέ… κάτι μου θυμίζει όλη η ιστορία…

… Α !!! θυμήθηκα… 29 Απριλίου 1999. Αιώνες μετά την «διακήρυξη της ανεξαρτησίας» των ΗΠΑ, ο πλανήτης συνταράσσεται με την διακήρυξη του Ελαιώνα, με την οποία παίρνει σάρκα και οστά το πολιτικό όνειρο του Στέφανου Μάνου, «Οι Ταύροι».

Το «αστείο» τελείωσε άδοξα μετά από 2 χρόνια όταν ο κος. Μάνος με μια λυτή ανακοίνωση ενημέρωνε τον ελληνικό λαό για την αναστολή λειτουργίας του κόμματος του. Για όσους δεν έχουν καλή μνήμη σας θυμίζω ότι πριν το κοκόρι λαλήσει 3 φορές ο κος Μάνος πήρε τα φιλελεύθερα κουλουράκια του και την έκανε προς άλλες φιλελεύθερες πολιτείες (Το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη καλέ).

Κάπως έτσι δέκα χρόνια μετά ο συμπαθέστατος κος Μάνος αποφάσισε να μαζέψει για ακόμα μια φορά κοντά του τους γνωστούς άγνωστους τους φιλελεύθερου χώρου και να μας γνωστοποιήσει ότι είναι έτοιμος να προσφέρει στην Ελλάδα νέες φρέσκες λύσεις. Χθες το βράδυ στης ειδήσεις η κάμερα του ΣΚΑΪ με «βοήθησε» να διακρίνω και άλλους συμπαθέστατους φιλελεύθερους δίπλα στο κο. Μάνο. Σ’ αυτούς όμως που θα σταθώ είναι ο γνωστός γυρολόγος νέων κομμάτων Δήμου ο "αριστερίζων" (όσο αριστερίζει ο Ανδρουλάκης) Μπουτάρης και φυσικά ο ταλαντούχος κος Κοντογιαννόπουλος.

Κεντρικός άξονας της χθεσινής διακήρυξης είναι «η επίκληση στην κοινή λογική» την οποία η «Δράση» δεσμεύεται να εφαρμόσει σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, αφού, όπως λέει ο κος. Μάνος, το νέο κόμμα φιλοδοξεί να διαδραματίσει κατά κάποιον τρόπο ένα ρόλο ανάλογο με αυτόν που παίζει η Ευρώπη στην πολιτική μας ζωή: Να εξαναγκάζει, δηλαδή, την όποια κυβέρνηση που έχει την τάση στη χώρα μας να διολισθαίνει στην εξυπηρέτηση ειδικών συμφερόντων, στη συνεπή προάσπιση του γενικού συμφέροντος.

Για όσους δεν κατάλαβαν θα χρησιμοποιήσω την έκφραση της Ζουμπουλίας του παραπέντε “shit high and watch”…

Με τους «ταύρους» να έχουν κρατήσει 2 χρόνια (και πολλά ήταν) είμαι περίεργος να δω πόσο θα αντέξουν αυτοί οι «δραστήριοι»

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια


ΥΓ : Ακόμα και με Μάνο στην πολιτική... εμείς will survive

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ 700 €

Αδέλφια καλησπέρα,

Πριν από αρκετά χρόνια, μπορεί και δέκα, χωρίς να υπάρχει καμία παγκοσμία οικονομική κρίση και με την μισή Ελλάδα να κερδίζει χρήμα ζεστό από το χρηματιστήριο, εγώ βρισκόμουν στην μέση της προσωπικής μου οικονομικής κρίσης. Τα τηλέφωνα στο σπίτι, στο γραφείο καθώς και το κινητό δεν σταματούσαν να χτυπάνε. Στην άλλη γραμμή σχεδόν πάντα υπήρχε μια κοπελιά η οποία άλλοτε με καλό και άλλοτε με κακό τρόπο μου ζητούσε τα χρήματα που χρωστούσα στην τράπεζα – εργοδότη της. Για την συνέχεια της ιστορίας απλά σημειώνω ότι το προσωπικό μου πρόβλημα τελείωσε κάπου στο 2003 και από τότε όλα καλά και όλα ωραία…

… Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα (κυριολεκτώ). Μόλις τα ρολόγια είχαν δείξει 14:00 το κινητό μου τηλέφωνο «κτύπησε». Στο καντράν σχηματίστηκε ένας αριθμός που δεν μου έλεγε «κάτι». Απάντησα το τηλέφωνο και από την άλλη γραμμή ακούστηκε μια γυναικεία φωνή.

- Καλησπέρα ο κος…….
- Όχι.
- Μα καλά δεν είστε ο κος…..
- Όχι δεν είμαι.
Κανονικά κάπου εδώ η συνομιλία θα έπρεπε να λάβει τέλος όμως λογάριαζα χωρίς τον «ξενοδόχο».

- Ναι αλλά ο κος…… μας έχει δώσει αυτό το τηλέφωνο…
- … και εγώ τι φταίω;
- Να αλλάξετε νούμερο κύριε μου.
- Μήπως να αλλάξω οικογένεια και επίθετο στα 36 για να ικανοποιήσω εσάς (ακόμα δεν έχω νευριάσει και κρατάω τον πληθυντικό) και την τράπεζας σας ;
- Α καλά… κατάλαβα… μου λέει γεμάτη ειρωνεία και μου κλείνει το τηλέφωνο.
Κάπου εκεί «ξέφυγα». Εάν είχε καταλάβει αυτή το σίγουρο είναι ότι δεν είχα καταλάβει εγώ.

Πάτησα την επανάλκηση και με μεγάλη έκπληξη ανακάλυψα ότι ήμουν στην τηλεφωνική αναμονή ενός δικηγορικού γραφείου. Μετά από λίγο μου απαντούσε η γραμματέας.

- Καλησπέρα, λέγομαι …. και πριν από λίγο με κάλεσε μια συνάδελφο σας. Επειδή ήταν αγενέστατη και μου έκλεισε μέχρι και το τηλέφωνο θα ήθελα να μάθω το όνομα της.
- Μισό λεπτό παρακαλώ.

Το μισό λεπτό έγινε 5 λεπτά στην αναμονή… αλλά παράπονο δεν είχα άκουσα σχεδόν ολόκληρο το έργο του Vagelis κάπου εκεί είπα να κλείσω το τηλέφωνο.

ΟΚ, το θέμα Αδέλφια δείχνει να έχει ξεφύγει. Μέχρι σήμερα είχαμε τις εισπρακτικές εταιρείες να «αλωνίζουν» και να μεταφορτώνουν σε τηλεφωνικούς νταήδες παιδάκια των 700€, όμως σήμερα ανακάλυψα ότι στο παιχνίδι έχει μπει και ο αξιότιμος κλάδος των δικηγόρων.

Μετά από το συμβάν άνοιξα τον υπολογιστή για να ρίξω μια ματιά στο ιντερνετ… με τα πολλά έφτασα στην «Ελευθεροτυπία». Δυστυχώς δεν κρατήθηκα και στο πεδίο αναζήτησης έγραψα “Εισπρακτικές Εταιρείες”. Τα αποτελέσματα 51 και το πιο παλιό άρθρο το 2001 (κρατά χρόνια αυτή η κολόνια). Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση ήταν ένα άρθρο του περασμένου Ιανουαρίου. Εκεί λοιπόν ο συντάκτης έγραφε ότι οι τράπεζες πούλησαν σε εταιρεία με έδρα το Λουξεμβούργο τα «κόκκινα» δάνεια τους ώστε να μην τα «κουβαλούν» στον ισολογισμό τους. Αυτό δίνει κατευθείαν το δικαίωμα στην εταιρεία του Λουξεμβούργου να συμπράξει με ελληνικές εισπρακτικές και να διεκδικήσει τα ποσά.

Κάπου εδώ θα κλείσω… δανειζόμενος τον τέλειο επίλογο του Χρήστου Μιχαηλίδη από ένα άρθρο του «Ασφαλώς, ο οφειλέτης έχει υποχρεώσεις. Εχει υπογράψει συμβάσεις (έστω και υπό πίεση και με «θολή» ενημέρωση) και οφείλει να τις τηρεί. Οχι, όμως, με στραπατσαρισμένη την αξιοπρέπειά του από αλαζόνες, άγνωστους «τηλεφωνάκηδες»...»

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : Και μην ξεχνάτε… Money (are) for nothing.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

ΜΑ ΚΑΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ;

Αδέλφια καλησπέρα,

Το έχω γράψει δεκάδες φορές, θα το γράψω ακόμα μια… «Κατά την διάρκεια μιας οικονομικής κρίσης (η οποία οδηγεί σε κοινωνική) ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΕΚΑΤΟΤΕΣΣΕΡΑ.

Αν υποθέσουμε ότι η κρίση είναι το πεδίο στο οποίο δημοκράτες και ριζοσπάστες θα χαράξουν νέες πολιτικές με στόχο την έξοδο από αυτή αλλά και την αύξηση της επιρροής τους στις λαϊκές (αποπροσανατολισμένες) μάζες, τότε δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι το ίδιο συμβαίνει και στην απέναντι πλευρά του πολιτικού χάρτη.

Εποχές σαν την δική μας οι απανταχού φασίστες «στήνουν» πάρτυ με «προσκεκλημένους» ανθρώπους σαν και εμένα και σαν εσένα. Τέτοιες εποχές προσπαθούν να προσηλυτίσουν τα νέα τους γιουσουφάκια που αύριο θα επανδρώσουν «τάγματα» αντίστοιχα σαν και αυτά του Περίανδρου…

… Τέτοιες εποχές ο κάθε πικραμένος μαλάκας συνειδητοποιεί ότι ήρθε η στιγμή να δράσει. Κάπως έτσι πρέπει να το είδαν το παραμύθι και μερικοί αστυνόμοι, οι οποίοι με επιστολή τους στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα (μα καλά τι περίμενες να την στείλουν στην Washington Post) μας γνωστοποιούν την ύπαρξη της οργάνωσης Αστυνομική Πατριωτική Ισχύς ή για τους φίλους ΑΣ.Π.ΙΣ. (Η Παναγιά η Σουμελά μαζί τους). Δυστυχώς έκατσα και διάβασα όλο το κείμενο (αν θέλετε να το κάνετε και εσείς εδώ είναι)…

… Συμπέρασμα ; Ένα μάτσο φασίστες μαζεύτηκαν και αφού δυσκολεύτηκαν τόσο με τα ελληνικά όσο και με την ιστορία, ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ και έγραψαν το φασιστικό τους μανιφέστο.

Μετά από αυτά η ερώτηση μου είναι μια και μοναδική. Ο μέγας πρώην πρώτος δικηγόρος του σωματείου ελλήνων αστυνόμων Ρεθύμνου και νυν υπουργός Μαρκογιαννάκης, τι κάνει για δαύτους ; Γνωρίζει την ύπαρξη τους ή όχι ; Εάν τέτοιες κινήσεις (ΑΣ.Π.ΙΣ.) δεν έχουν παρακρατικό χαρακτήρα τότε μήπως ήρθε η ώρα για να ξανά ορίσουμε τόσο το «κράτος» όσο και το παρακράτος ;

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : και που είστε… PLEASE ring the bells

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

ΠΑΡΤΥ ΠΑΡΤΥ (ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΒΡΕ)

Αδέλφια καλησπέρα,

Όλα ξεκίνησαν σαν ένα αστείο και όμως πέρασαν πέντε χρόνια. «Σαν χθες ήταν που εκατοντάδες έλληνες πανηγύριζαν την επανεκλογή Καραμανλή».

Μέσα σε πέντε χρόνια η ΝΔ κατάφερε αυτό που έδειχνε ακατόρθωτο… ΔΕΝ διέλυσε την Ελλάδα αν και έχει φτάσει πολύ κοντά. Σε όσους έλληνες εκείνη την Κυριακή 7-3-2004 «τίμησαν» την ΝΔ μαζί με τις ευχές μου τους αφιερώνω και τα παρακάτω…

SIEMENS

ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ


ΟΜΟΛΟΓΑ


ΑΠΑΓΩΓΕΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΩΝ


ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ


ΒΑΤΟΠ €ΔΙ


ΠΑΥΛΙΔΗΣ (ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ)


ΜΑΓΓΙΝΑΣ


ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ


ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ


ΑΡΘΡΟ 16


ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ



Και δυστυχώς…

… to be continued…

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.