Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

LIVE YOUR DEATH IN GREECE


Αδέλφια καλησπέρα,

Ήταν λίγο μετά το Πάσχα όταν γράφαμε για τα χάλια της Ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας (τρομάρα μας) http://fygei.blogspot.com/2008/05/visit-greece-m.html . Φυσικά τότε δεν χώραγε στο μυαλό μας ότι και φέτος θα είχαμε νεκρό τουρίστα. Γράφω τις λέξεις «και φέτος», γιατί δεν έχει περάσει χρονιά που να μην χάσει την ζωή του τουρίστας σε κάποιο νησί μας.

Αυτή την φορά «υπεύθυνοι» δεν ήταν κάποιοι ντόπιοι που με την επίδειξη διαβατηρίου νοικιάζουν σε άσχετους κάθε είδους δίτροχο με αποτέλεσμα οι τουρίστες να παίζουν τον «γύρο του θανάτου» σε δρόμους καρμανιόλες. Αυτή την φορά ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ήταν μπράβοι νυχτερινού κέντρου, που άκουσων άκουσων ήθελαν να υποβάλουν σε σωματικό έλεγχο τον κλινικά νεκρό τουρίστα και έναν φίλο του.

Το συμβάν όπως γνωρίζετε έγινε στο νησί του Γαλάτη, του Πελαργού ή για κάποιους παραδοσιακούς στο νησί της Μυκόνου. Χθες στα βραδινά δελτία ειδήσεων είδα τον δήμαρχο Μυκόνου (Ναι υπάρχει και εκεί δήμαρχος) να λέει ότι θα βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο (Τι πρωτότυπο Μεσιε δήμαρχε). Μέχρι να διαβάσω μερικά σχόλια στο ΑΝΤΙ http://www.antinews.gr/?p=2900 το παραπάνω σχόλιο του δημάρχου θα ήταν απλά γελοίο. Διαβάστε όμως τις καραμπόλες που (μάλλον) έχουν γίνει στο νησί του Γαλάτη.


«Όπως αναφέρει η Αστυνομική Διεύθυνση Νοτίου Αιγαίου, χτυπήθηκε από τους μπράβους του club “Tropicana” που ανήκει στον Σταμάτη Ξυδάκη ξάδελφου του γαμπρού του αντιδημάρχου και συγγενούς του ιδιοκτήτη του “Cavo Paradiso” Νίκου Δακτυλίδη, του οποίου δύο εργαζόμενοι συμμετείχαν στον ξυλοδαρμό. Ο Δακτυλίδης με την σειρά του είναι κουμπάρος με τον άλλον αντιδήμαρχο και υπεύθυνο για τα πολιτιστικά.»

Κάπου εδώ το σχόλιο από το ΑΝΤΙ κλείνει γράφοντας «Φαύλος κύκλος…» Εγώ πάλι θα κλείσω ως εξής… Δεν μας ΧΕΖΕΙΣ ρε Δήμαρχε που θέλεις να βάλεις και το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Κυριακή 27 Ιουλίου 2008

ΝΕΟΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΤΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ

Αδέλφια καλησπέρα,

Αλήθεια πόσες φορές έχετε συνειδητοποιήσει ότι κάποιοι (ξέρεις εσύ ποιοι) στήνουν πάρτι πάνω από νεκρούς, καταστροφές ή θεομηνίες ; Πόσοι πιάσατε τον εαυτό σας να γελάει κατά βάθος με τους κουστουμαρισμένους που κάνουν βόλτες σε ερείπια, καμένα δάση ;

Αφορμή του συγκεκριμένου ποστ είναι ένα σχόλιο που έλαβα από κάποιο ανώνυμο (τι πρωτότυπο) http://fygei.blogspot.com/2008/07/blog-post_24.html σχετικά με την στάση που κράτησα στην δολοφονία του Περάματος. Ποια ήταν αυτή η στάση ; Ο ανώνυμος καυτηρίαζε την σιωπή μου. Φυσικά δεν μπήκε στο κόπο να δει ότι από την στιγμή του ατυχήματος μέχρι και τώρα κανένα νέο ποστ δεν προστέθηκε ούτε εδώ ούτε και στο BAZOMA, με "συγγραφέα" εμένα. Ευτυχώς για το ανθρώπινο είδος ο θρήνος, η συμπόνια, η χαρά ή ο ενθουσιασμός δεν εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο (θα ήταν βαρετό). Ακόμα και η σιωπή μερικές φορές είναι θρήνος.

Ο «Άθλιος» σε ένα ποστ του http://a8liothtes.wordpress.com/2008/07/25/perama/ έγραψε τα πράγματα με το όνομα τους . Η υποκρισία δεν ήταν ποτέ το φόρτε των κομμουνιστών.

Για να (ξανά) βάλω τα πράγματα στην θέση τους, προσωπικά πιστεύω ότι η οποιαδήποτε επανάσταση δεν μπορεί να γίνει μπροστά από τον υπολογιστή. Οι αγώνες δεν μπορούν να κερδηθούν με το «ποντίκι», το alt και το enter. Άλλωστε όπως λέει και ο αδελφός μου MZ http://www.blogger.com/profile/09514871125142956387 «...ο αγώνας δεν πάει διακοπές ή αλλιώς αλλιώς βρίσκεται στο πόστο του, όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν...»

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

ΟΙ ΠΕΘΑΜΕΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ


Αδέλφια καλησπέρα,

Όσοι ανήκετε στην «Φυλή των όπου φύγει φύγει» γνωρίζετε πολύ καλά την σχέση μου με το τσιγάρο, άλλωστε δεν έχει περάσει καιρός από τότε που είχα ασχοληθεί με το θέμα και με κάτι ηλίθια πρόστιμα που έπεφταν βροχή στην Αυστραλία. Έτσι λοιπόν μετά από κοντά είκοσι ολάκαιρα χρόνια στον κόσμο του Marlboro, του Gauloises και του Dunhill, έφτασε η ώρα να αποχωριστώ την «μεγάλη μου αγάπη», το τσιγάρο.

Αδέλφια εδώ και 48 ώρες (πρώτη φορά στην ζωή μου) όχι μόνο είμαι τελείως ΑΚΑΠΝΟΣ, αλλά μόνο και μόνο στην μυρωδιά του με πιάνει αναγούλα. Έχω πολλές ελπίδες ότι θα τα καταφέρω και ο λόγος δεν είναι (μόνο) η θέληση μου. Αυτή την φορά έχω μαζί μου και το Champix, ένα (απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα) θαυματουργό χάπι.

Έτσι για να γιορτάσω τις δύο πρώτες μέρες μου χωρίς τσιγάρο θα αφιερώσω αυτό το ποστ στην μέχρι πρότινος καψούρα μου (το τσιγάρο), γράφοντας για έναν καπνιστή που γούσταρα τρελά, για έναν καπνιστή που ένοιωθε την κάθε τζούρα… γράφοντας για τον μεγάλο Serge Gainsbourg.

O τεράστιος αυτός γάλλος έλεγε ότι «Πίνω και καπνίζω. Το αλκοόλ διατηρεί τα φρούτα, ο καπνός διατηρεί το κρέας.» . Ο Serge Gainsbourg, κατά κόσμο Lucien Ginsburg, ήταν ένα φαινόμενο για το γαλλικό τραγούδι, ένα σημείο αναφοράς για τη μουσική , ένας τύπος που αγαπήθηκε τόσο όσο δε θα περίμενε κανείς. Δύο μάτια μικρά, δύο τεράστια αυτιά και μια μύτη μεγάλη και γαμψή σε ένα μεγάλο κεφάλι κολλημένο σε μικρό σώμα. Μια σωστή φιγούρα για κόμικς, που έζησε τα πάντα στο «κόκκινο».

Ξεκινά με τζαζ, πρώτα σε σχήμα μπάντας με κρουστά, πνευστά, κοντραμπάσο κι έπειτα σε πιο μίνιμαλ σχήμα με μόνο ηλεκτρική κιθάρα και ηλεκτρικό μπάσο. Παίζει pop τυπική της δεκαετίας του '60 και κερδίζει το 1965 το βραβείο της Eurovision με την κλασική σύνθεσή του "Poupee de cire, poupee de son" σε εκτέλεση της France Gall - το κομμάτι έχει διασκευαστεί σε δεκαπέντε γλώσσες με πρόσφατη διασκευή αυτή των Arcade Fire. Γράφει μουσική για δεκάδες soundtrack, μέχρι και μίνιμαλ funk παίζει, όπως στην περίπτωση του συγκλονιστικού "Requiem pour un con" (ρέκβιεμ για ένα μαλάκα) (αυτό ακούτε). Μάλιστα, το συγκεκριμένο τραγούδι βρίσκεται ακόμα και σε ένα funk mix album του DJ των Portishead, Andy Smith, αλλά και πρόσφατα το διασκεύασαν οι Placebo. Με την Jane Birkin τραγουδούν τον ύμνο στον σεξ δίχως συναίσθημα "Je t'aime, moi non plus", προκαλώντας ολόκληρο τον κόσμο, ακόμα και τον ίδιο τον Πάπα, ο οποίος το κατακεραυνοβόλησε σε μία λειτουργία της Καθολικής Εκκλησίας στο Βατικανό.

Τις δεκαετίες του 70 και του 80 ο Gainsbourg δεν σταματά τα μουσικά πειράματα με αποκορύφωμα ότι είναι ο πρώτος γάλλος που παντρεύει την ροκ με το ρέγγε και ανοίγει νέους μουσικούς δρόμους.

Στις 2 Μαρτίου του 1991 «φεύγει» από καρδιακή προσβολή, αφού πρώτα τρέλανε όλους τους γιατρούς και τις νοσοκόμες στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν. Για πολλές μέρες από το ένα χέρι είχε τα φάρμακα και από το άλλο το τσιγάρο. Ο Μιτεράν στην κηδεία του είπε ότι ο Gainsbourg ήταν για τη σύγχρονη Γαλλία ο Μπωντλαίρ, ο Απολλιναίρ… Για μένα ήταν ο τέλειος καπνιστής και ο ορισμός του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ… και όπως έλεγε, «les amours mortes, N'en finissent pas de mourir»

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008

Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΘΙΣΜΟΣ "LIFE ON MARS"


Αδέλφια καλησπέρα,

Όπως έχω ξαναγράψει η ζέστη δεν είναι και το καλύτερο μου, έτσι λοιπόν το Σαββατοκύριακο και αφού είδα για ακόμα μια φορά το θερμόμετρο να αγγίζει τους 38 βαθμούς, έκανα μια βόλτα στο video club της γειτονιάς μου προμηθεύτηκα dvd και μετά από μια στάση στο mini market για μπύρες και ουίσκι, βρέθηκα μπροστά στην τιβι. Επειδή τα dvd ήταν πολλά και δεν ξέραμε το τι θα πρωτοδούμε ρίξαμε κλήρο μαζί με την καλή μου και να σου το γιαπωνέζικο μηχάνημα να κάνει load το “Life on Mars” http://www.bbc.co.uk/lifeonmars/ μια σειρά του BBC Wales (Το τρίτο bbc σε οικονομικό προϋπολογισμό).

Η σειρά ξεκινά στο Μάντσεστερ του 2006 με τον Σαμ Τέϊλερ ένα νέο αστυνομικό να κυνηγά κάποιο serial killer. Μέσα στα πέντε πρώτα λεπτά η φίλη του Τέϊλερ αστυνομικός και αυτή πέφτει στα χέρια του serial killer και εκεί που περιμένεις να εξελιχτεί μια «αμερικανιά» με αγγλικούς χαρακτήρες και φλεγματικό χιούμορ, τσουπ η ανατροπή. Ο Τέϊλερ έχει ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα και ξυπνάει στο Μάντσεστερ του 1973. Κάπου εκεί αρχίζουν τα «όργανα»… είναι αλήθεια ή ψευδαίσθηση; Είναι σε κώμα ή πραγματικά έχει ταξιδέψει στον χρόνο ; Ό, τι και να είναι όμως πρέπει να συνεχίσει την «ζωή» του στο 1973 και πάλι ως αστυνομικός να λύσει μια σειρά από υποθέσεις που θα τον φέρουν πιο κοντά στην αλήθεια.

Η σειρά βγήκε στον αέρα το 2007 και τελείωσε το 2008. Ο πρώτος κύκλος έχει 8 επεισόδια και δυστυχώς μόνο αυτός κυκλοφορεί στην Ελλάδα. Το μυστήριο τελειώνει στα επόμενα 8 επεισόδια που μάλλον έρχονται στην Ελλάδα τον φθινόπωρο.

Οι πρωταγωνιστές John Simm http://en.wikipedia.org/wiki/John_Simm , Philip Glenister http://en.wikipedia.org/wiki/Philip_Glenister και Liz White http://en.wikipedia.org/wiki/Liz_White_(actress) , σε εμάς του Έλληνες μπορεί να μην λένε κάτι αλλά στην χώρα τους είναι ότι το πιο hot κυκλοφορεί. Οι ερμηνείες τους απίστευτες και με την βοήθεια του σεναρίου σε κάνουν να παρακαλάς να μην τελειώσει ποτέ αυτό που βλέπεις.

Μαζί με τους ηθοποιούς, το σενάριο και την σκηνοθεσία κάτι το οποίο σε καθηλώνει είναι το soundtrack της σειράς http://en.wikipedia.org/wiki/Life_on_Mars_%28soundtrack_album%29 . David Bowie, Atomic Rooster, David Cassidy, Roxy Music και πολύ άλλοι σε κάνουν να πιστέψεις ότι η μουσική σταμάτησε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 70, όπως λέει και ο Αδελφός Γιάννης http://paramythoypolh.blogspot.com/ .

Εν κατακλείδι ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ… φέρτε τα πάνω κάτω στο video club, ανακαλύψτε το, αγοράστε μπύρες και τσιγάρα (αφού οι πρωταγωνιστές δεν σταματούν ούτε λεπτό να πίνουν και να καπνίζουν) και απολαύστε 408 λεπτά καταπληκτικής τηλεόρασης.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια



Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

ΑΝΟΙΧΤΗ "ΕΠΙΣΤΟΛΗ" ΠΡΟΣ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΚΑΙ ΛΑ.Ο.Σ.

Αγαπητοί Κύριοι,

Το όνομα μου (Για εσάς) είναι Run Boy Run (To πραγματικό είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να το βρείτε). Γεννήθηκα την πρώτη μέρα του Δεκέμβρη το 1972 σ’ ένα Δήμο του Πειραιά που ο Παππούς μου και ο Πατέρας μου τον έλεγαν Κοκκινιά και εγώ μεγαλώνοντας Νίκαια.

Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι που ο μεν Παππούς μου αν και Καπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ. δεν έκανε ποτέ τα χαρτιά του για σύνταξη αντιστασιακού ο δε Πατέρας μου είδε τουλάχιστον 3 αιτήσεις του για έκδοση διαβατηρίου να απορρίπτονται γιατί είχε φάκελο. Παρ’ όλα αυτά πήγα στο ίδιο σχολείο με πολλά μεγαλόστελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ΛΑ.Ο.Σ. και όμως εγώ βγήκα από εκεί άνθρωπος ενώ εσείς ;

Στα 13 μου χωρίς να έχω υπάρξει Νέος Πρωτοπόρος μπήκα στην Κ.Ν.Ε. και ακόμα θυμάμαι με πόση περηφάνια περπατούσα στην πλατεία της γειτονιάς μας. Ακόμα και σήμερα θυμάμαι το πώς αισθάνθηκα όταν είδα για πρώτη φορά άρθρο μου δημοσιευμένο στον ΟΔΗΓΗΤΗ, ακόμα και σήμερα θυμάμαι τις δύο φορές που με διέγραψαν (Για πολιτικούς λόγους) από την Κ.Ν.Ε..

Καμιά πικρία δεν μου έμεινε από εκείνα τα χρόνια καθώς και κανένα μίσος για τους τότε «συντρόφους» αν και με τα χρόνια, τους είδα να ιδρύουν δικό τους κόμμα ή ακόμα χειρότερα να ψάχνουν με αγωνία καρέκλα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ,αφού πρώτα είχαν κάνει το «αγροτικό» τους στον τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ φορώντας τον μανδύα του Ευρωπαιοαριστερού. Συνέχισα να αγωνίζομαι για ένα καλύτερο κόσμο, για μια καλύτερη Ελλάδα ίδια με αυτή που αγωνιζόταν ο Παππούς και ο Πατέρας μου.

Σήμερα, τον Ιούλιο του 2008, κοιτάζοντας πίσω δεν μπορώ να ξεχάσω στιγμές που θα με ακολουθούν μέχρι την και που θα κλείσω τα μάτια μου. Δεν μπορώ να ξεχάσω τα μέλη ενός κόμματος (του παλαιότερου κόμματος της χώρας) που ήταν στην παρανομία(άρα καμιά οικονομική ενίσχυση από το κράτος) μέχρι και το 1974, να ξεκινούν από την Κομματική Οργάνωση Βάσης Αγίου Γεωργίου Νικαίας και με τα κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης στα χέρια να κτυπούν όλα τα κουδούνια της γειτονιάς. Ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να ξεχάσω ανθρώπους στην ίδια γειτονιά που από γενιά σε γενιά ψήφιζαν Ν.Δ. να ανοίγουν το πορτοφόλι τους και να δίνουν χρήματα στο Μπάμπη, το Γιώργο, τον Παναγιώτη… χρήματα όχι τόσο για το Κόμμα αλλά για αυτό πού πρέσβευε ο γείτονας τους και για τον σεβασμό που είχαν απέναντι του.

Άλλες εποχές Κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του ΛΑ.Ο.Σ. , σε αυτό τουλάχιστον πρέπει να συμφωνήσετε. Εποχές που ο γείτονας σας, ο γείτονας μου, προσπαθούσαν να βγάλουν την λάσπη από την ζωή τους και όχι να «δημιουργήσουν» πάνω της.

Κλείνοντας την «επιστολή» θα ήθελα να σας κάνω την ακόλουθη ερώτηση. Για πόσο ακόμα θα θεωρείτε ότι ο λαός δεν έχει μνήμες ή ακόμα χειρότερα δεν έχει κρίση ; Για πόσο ακόμα θα πιστεύετε ότι επιθέσεις ενορχηστρωμένες από Βοστωνέζους συμβούλους θα βρίσκουν τον στόχο τους ;

Μακάρι να μπορούσα να πάρω μια απάντηση.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια… και μην ΜΑΣΑΤΕ.

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008

ΔΙΕΘΝΗ ΑΜΝΗΣΙΑ ΜΕΡΟΣ 2ο

Αδέλφια καλημέρα,

Πέρασε περίπου μια εβδομάδα από την στιγμή που ασχοληθήκαμε με την Διεθνή Αμνηστία και τα δημιουργικά της happening. Τότε (Παρασκευή) γράφαμε χωρίς να ξέρουμε το πώς θα «πάει» το δρώμενο στο Θησείο, ενώ σήμερα γράφουμε έχοντας και φωτογραφίες.

Δεν είναι καμία σπουδαία ανακάλυψη, αφού οι φωτογραφίες υπάρχουν στο site του ελληνικού παραρτήματος http://www.amnesty.org.gr/

Παρά την διαφήμιση που δέχθηκε το event σχεδόν απ’ όλα τα «εναλλακτικά» ΜΜΕ, μετά βίας μαζεύτηκαν 300 άτομα.

Για όσους παρακολούθησαν τα σχόλια του προηγούμενου ποστ http://fygei.blogspot.com/2008/07/blog-post_11.html , πιστεύω ότι ο χλευασμός του κόσμου στις εναλλακτικές, καλλιτεχνικές αρλούμπες της οργάνωσης είναι η καλύτερη απάντηση. Φυσικά περιμένω πως και πως τον γνωστό ανώνυμο να αρχίσει να μας γράφει ότι έχω άδικο και ότι δεν ήταν 300 οι παρευρισκόμενοι αλλά 350, δεν ήταν αποτυχία αλλά επιτυχία… και άλλα τέτοια.

Μα η καλύτερη απάντηση ΞΑΝΑΓΡΑΦΩ είναι ο κόσμος και η αποδοχή του. Το κυνήγι των κινέζων δεν σας «βγήκε» και ίσως έφτασε η στιγμή να ψάξετε για νέο στόχο.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

ΥΓ1 : Απ’ ότι άκουσα αλλά και στην συνέχεια διάβασα η ραδιοφωνική εκπομπή των Red Bloggers στον 902 Αριστερά, πήγε σούπερ…

ΥΓ2 : Για εσάς που μου στείλατε εμαιλ λέγοντας μου να ασχοληθούμε με το ΛΑΟΣ και την επίθεση του στο ΚΚΕ… Σιγά να μην γράψω και ολόκληρο ποστ, το μόνο που έχω να σημειώσω είναι ότι «ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ»… και ότι είμαι σίγουρος πως ο κόσμος θα δώσει την απάντηση του.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΙΑ


Αδέλφια καλησπέρα,

Το μόνο επίκαιρο στην χώρα του πρασινομπλέ είναι η Siemens και η Βατίδου, άρα τι απορίες να προκύψουν; Δια αυτό τον λόγο οι απορίες της εβδομάδας βρίσκονται σε άδεια μέχρι και τον Σεπτέμβριο.

Παρ’ όλα αυτά άμα ρίξεις μια προσεκτική ματιά μπορεί να βρεις ανθρώπους, οργανώσεις, events τα οποία είναι ικανά να σε κάνουν να ΦΥΓΕΙΣ μακριά. Ας γίνω συγκεκριμένος.

«Ανθρώπινο μωσαϊκό για αεροφωτογράφιση στην Πνύκα πάνω στο λόφο του Φιλοπάππου στο Θησείο.» by Διεθνή Αμνηστία. Αυτό με λίγα λόγια… με πολλά λόγια… Η Διεθνής Αμνηστία και η Circle Up Now διοργανώνουν στην Αθήνα την κεντρική εκδήλωση της διεθνούς οργάνωσης για μια θετική κληρονομιά για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες Πεκίνο 2008.

Με αυτό τον τρόπο η Διεθνής Αμνηστία αποφάσισε να ρίξει μια ακόμα γροθιά στο σκοτεινό, κίτρινο και κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας που «καταπατά» τα ανθρώπινα δικαιώματα των «κακόμοιρων» Θιβετιανών.

Σχετικά με το Θιβέτ είχα γράψει την άποψη μου πριν 3 μήνες http://fygei.blogspot.com/2008/03/blog-post_20.html (για αυτούς που δεν γνωρίζουν ιστορία ας ρίξουν μια ματιά)και μέσα σε αυτό το διάστημα ακόμα και ο Δαλάι Λάμα δήλωσε ότι οι διαδηλώσεις – καραγκιοζιλίκια στις περιοχές που «έκοβε» βόλτα η Ολυμπιακή φλόγα θα έπρεπε να σταματήσουν. ΟΜΩΣ οι δηλώσεις του ηγέτη του Θιβέτ δεν στάθηκαν αρκετές για να σταματήσουν τα καλλιτεχνικοακτιβιστικά happenings της ΜΕΓΑΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ οργάνωσης.

Η Διεθνή Αμνηστία από το 2006 έχει μετατραπεί σε Διεθνή Αμνησία ξεχνώντας ότι υπάρχει το Γουαντάναμο, αφήνοντας στην μοίρα τους δεκάδες εκατοντάδες κρατουμένων που στερούνται τα βασικά. Αλλά και πριν το 2006 η ίδια οργάνωση «εξάντλησε» τον ακτιβισμό της για το συγκεκριμένο θέμα με χιλιάδες δελτία τύπου που έστειλε σε εφημερίδες…

Κατόπιν αυτής της ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ το μόνο που έχω να πω είναι ότι συμφωνώ απόλυτα με την Διεθνή Αμνηστία. Οι Θιβετιανοί μοναχοί που στερούνται (;) τα ανθρώπινα δικαιώματα τους από τους κοντούς κίτρινους και κομμουνιστές κινέζους, πουλάνε σαφώς περισσότερο από τους κακόμοιρους μουσουλμάνους με τις πορτοκαλί στολές που βλέπουν αμερικανάκια από την Αλαμπάμα να κατουράνε το Κοράνι. Βλέπεις οι πρώτοι (Κινέζοι) είναι βολικός στόχος, ενώ τα αμερικανάκια από την Αλαμπάμα μπορεί και να πυροβολήσουν.

Μετά τα παραπάνω σας θέλω ΟΛΟΥΣ αύριο στο Θησείο, έτοιμους να ενώσουμε τα σώματα μας σε αυτό το Θεάρεστο happening.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

ΒΡΟΝΤΑΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΟΣ, ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ Ο ΑΔΩΝΙΣ


Αδέλφια καλησπέρα,

Πάει καιρός από τότε που ασχολήθηκα με το ΛΑΟΣ και κάτι μου λείπει. Το κόμμα που βάλθηκε να «παίζει» με τις αντοχές της δημοκρατίας είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό και ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ. Ναι καλέ… τι στραβομουτσουνιάσατε; ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ έγραψα. Αυτό έμαθα σήμερα (κάπως καθυστερημένα) διαβάζοντας το forum του περιοδικού Resalto http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2489 . Εκεί η αρχή της συζήτησης έγινε με αφορμή μια συνέντευξη που είχε δώσει ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ, βουλευτής, εκδότης, πατέρας και εμπνευστής της τηλεοπτικής εκπομπής Γελοίων Έγερσις Άδωνις Γεωργιάδης στο έγκυρο ανεξάρτητο έντυπο Ελεύθερος Κόσμος.

Μεταξύ πολλών σοβαρών δηλώσεων (Παναγιά μου τι κάνει η ζέστη) ο Άδωνις δήλωσε : «Το 95% των δημοσιογράφων και των σχολιαστών στα ΜΜΕ της πατρίδας μας, έχει ξεκινήσει από την ΚΝΕ. Κατά συνέπεια, η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς στην ελληνική κοινωνία παραμένει σήμερα τόσο ισχυρή, ώστε μόνο ό,τιδήποτε πλήττει την αριστερά, έχει δικαίωμα προβολής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όλοι οι υπόλοιποι και κυρίως εμείς οι δεξιοί, είμαστε υπό διωγμόν».

Πολλά ερωτήματα μπορούν να τεθούν κατόπιν της άκρως ενδιαφέρουσας δήλωσης, ερωτήματα όπως…

Ο Adonis τις αρλούμπες τις λέει πρωί, μεσημέρι, βράδυ ή μόνο κάποιες συγκεκριμένες ώρες ;

Η κυβέρνηση για τον Adoni συνεχίζει να είναι η ΝΔ ή έγινε πραξικόπημα με αποτέλεσμα το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ (φτου κακά) να έχουν πλέον τις τύχες της χώρας στα χέρια τους ;

Να ανοίξω το υπόγειο και να φιλοξενήσω δεξιούς ;

Πως και το 95% των δημοσιογράφων που πέρασαν από την ΚΝΕ αποφασίζει να καλεί στις εκπομπές τους και στα δελτία ειδήσεων τον Adoni and the Company και όχι στελέχη του ΚΚΕ;

Το αντικομουνιστικό σύνδρομο συνεχίζει να υπάρχει στην Ελλάδα ;

Μπορώ να κάτσω να γράφω ερωτήσεις μέχρι το βράδυ, ερωτήσεις που απορρέουν μέσα από την γελοία τοποθέτηση – δήλωση του ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, βουλευτή, εκδότη, πατέρα και παραγωγού, όμως ξέρω ότι δεν υπάρχουν απαντήσεις. Στα σίγουρα όμως αυτό που δεν ξέρω είναι το μέχρι πότε η δημοκρατίας μας θα ανέχεται φασιστοειδή «ανθρωπάκια» σαν του λόγου του.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.
ΥΓ : Το τραγουδάκι είναι αφιερωμένο σε όλους τους Δεξιούς αγωνιστές που τελούν υπό διωγμόν.

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ;


Αδέλφια καλησπέρα,

Η ερώτηση που «κοσμεί» τον τίτλο του σημερινού ποστ, μάλλον δεν θα απαντηθεί όσο ζούμε.

Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα ; Μάλλον ΟΧΙ. Η Ελλάδα είναι αυτό που ζούμε καθημερινά το οποίο απαρτίζεται από μουρόχαυλους πολίτες και σάπιους πολιτικούς. Πολιτικούς που βάζουν πάνω από το συμφέρον της χώρας μια γαμοκουζίνα, ένα τσάμπα ταξίδι και ένα ολοκαίνουργιο τηλεφωνικό κέντρο.

Υπεύθυνοι για ότι ζούμε είμαστε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και ΜΟΝΟ εμείς. Εμείς επιλέγουμε αυτές τις σκατόφατσες να κουρνιάζουν στα έδρανα της βουλής. Εμείς επιλέγουμε να έχουμε υπουργό υγείας τον mister τίποτα, ο οποίος προτιμά να «κόβει» βόλτες στο κολωνάκι φορώντας μπλέιζερ παρά να κάνει μια βόλτα από τα νοσοκομεία που η κατάσταση κινδυνεύει να φύγει από τον έλεγχο.

Αυτή λοιπόν η μουτράκλα που ακούει στο όνομα Αβραμόπουλος είναι τόσα χρόνια στο υπουργείο και ακόμα δεν έχει πάρει χαμπάρι το τι στο διάολο συμβαίνει στο Δρομοκαϊτειο. Εκεί που σήμερα οι εργαζόμενοι έφτασαν στο σημείο να χτίσουν την είσοδο.

Στην χώρα μας εν έτη 2008 ένας νοσηλευτής αντιστοιχεί σε σαράντα ασθενείς. Αυτός ο νοσηλευτής επειδή δεν έχει σαράντα χέρια ή σαράντα πόδια φτάνει στο σημείο να δένει με ιμάντες τους ασθενείς λόγω αδυναμίας επίβλεψης και όλα αυτά σε δωμάτια χωρίς κλιματισμό. Στο συγκεκριμένο νοσοκομείο κανονικά θα πρέπει να υπηρετούσαν 1400 οργανικοί αλλά υπηρετούν μόνο 600.

Εάν λοιπόν αυτή είναι η καλύτερη Ελλάδα που μας έταζαν εγώ θέλω την παλιά την κακή.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

ΑΠΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕΡΟΣ 12

Αδέλφια καλημέρα,

Λογικά τα προβλήματα της σύνδεσης ανήκουν στο παρελθόν. Μετά λοιπόν από σχεδόν μια εβδομάδα μακριά από τα δρώμενα... έχουμε τις νέες απορίες μας.

Τώρα που τελείωσε το Euro με ποιους αθλητικογράφους και με ποιους σπήκερ θα γελάμε ;

Έχοντας στο μυαλό το (Έβαλαν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα). Πως έγινε και έβαλαν τον Λαλιώτη να μιλήσει για διαφάνεια ;

Οι δικηγόροι που μπήκαν στον Κορυδαλλό (υπόθεση Ζαχόπουλου), μπήκαν γιατί υπήρξαν επιβαρυντικά στοιχεία ή επειδή είχαν τον Πλεύρη για συνήγορο ;

Όπως πάει η οικονομία μήπως έφτασε η ώρα για να κάνει την εμφάνιση του ο Ρομπέν των Αστών ;

Να βγάλω εισιτήρια με τον Παυσανία Travel ή με την Siemens Travel ;

Τελικά ποιο είναι το μικρό κόμμα που πήρε 800.000 από την Siemens και δεν κατάφερε να γίνει μεγάλο ;

Μήπως τελικά το «ΣΕΜΝΑ και ΤΑΠΕΙΝΑ» σημαίνει : Αυτοί εκατομμύρια εούρος και εμείς μόνο (;) ταξιδάκια για να δούμε την Εθνική Ελλάδος ;

Ο Λυκουρέζος γιατί είναι ακόμα έξω ενώ όλοι οι συγκατηγορούμενοι του μπήκαν στο Κορυδαλλό ;

Αφού ο Άρης μπορεί να κατοικηθεί, γιατί δεν φεύγουμε από τώρα ;

Η ανοχή σημαίνει συνενοχή ;


Αυτααααά.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

Η "ΑΠΑΤΗ", ΤΗΣ "ΑΠΑΤΗΣ", Ω "ΑΠΑΤΗ"

Αδέλφια καλησπέρα,

Μετά από πολυήμερη διακοπή ελέω σύνδεσης να που ήμαστε πάλι μαζί. Τα προβλήματα δεν έχουν αποκατασταθεί αλλά ας είναι καλά οι γείτονες μου που εν αγνοία τους «δανείζομαι» σήμα απ’ αυτούς.

Όλες αυτές τις μέρες που το internet δεν μου κρατούσε παρέα το έριξα στο διάβασμα. Πρόλαβα να τελειώσω δύο βιβλία (θα σας πω σε άλλο ποστ γι’ αυτά), ξεκοκάλισα ότι εφημερίδα έπεφτε στα χέρια μου και γενικά θυμήθηκα τρόπους ενημέρωσης και ψυχαγωγίας που είχα ξεχάσει.

Αυτές τις μέρες λοιπόν έβαλα στο «στόχαστρο» μου το φαινόμενο Βγενόπουλος. Ο Ρομπέν των αστών μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Ο πρώην πρωταθλητής Ελλάδος στην ξιφασκία τα τελευταία χρόνια έκανε τεράστια βήματα προόδου, βήματα τα οποία στέφθηκαν με επιτυχία και συνοδεύτηκαν από τεράστια οικονομικά οφέλη.

Η MIG (το δημιούργημα του) αυτοδιαφημίζεται ως ο μεγαλύτερος επιχειρηματικός όμιλος στην χώρα και όχι μόνο. Αυτός λοιπόν ο τεράστιος όμιλος των χιλιάδων εργαζομένων είναι και ένας από τους μεγαλύτερους «φοροφυγάδες». Σιγά τα νέα θα μονολογήσετε διαβάζοντας την προηγούμενη πρόταση, δυστυχώς όμως δεν έχετε προσέξει ότι η λέξη φοροφυγάς είναι μέσα σε εισαγωγικά. Ο όμιλος της MIG δεν κάνει κάτι παράνομο. Το μόνο που κάνει είναι να εκμεταλλεύεται κάθε τρύπα του σαθρού φορολογικού μας συστήματος με αποτέλεσμα να μην παρανομεί αλλά ταυτόχρονα να μην πληρώνει και φόρους.

Η MIG εμφάνισε το 2007 κέρδη άνω των 330 εκατ. ευρώ από τις επενδυτικές της δραστηριότητες, που επεκτείνονται πλέον από τα καφενεία και τα εστιατόρια fast food, ως τη βιομηχανία τροφίμων και την ακτοπλοΐα. Ένα σημαντικό μέρος των κερδών αυτών, βέβαια, προέρχεται από την πώληση της μικρής τράπεζας Marfin Bank, που εμπλέκεται και στο σκάνδαλο των ομολόγων, στη συγγενή Marfin Popular Bank.

Θα περίμενε κανείς ότι με τέτοια κέρδη η MIG θα μοίραζε παχυλό μέρισμα στους μετόχους της, που μόλις το περασμένο καλοκαίρι δέσμευσαν 5,2 δισ. ευρώ στη γιγαντιαία αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της. Όμως, σαν τους καλόγερους που βάφτιζαν το κρέας ψάρι, για να παρακάμπτουν τους κανόνες της νηστείας, ο κ. Βγενόπουλος αποφάσισε να διανείμει «τεκμαρτό μέρισμα», αντί του κανονικού μερίσματος, για να παρακάμψει την… εφορία.

Με την πρακτική αυτή, όμως, το Δημόσιο στερείται κάποιες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ εσόδων!

Όπως διάβασα στο ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ορκωτοί λογιστές επισημαίνουν ότι, λόγω της φύσεως των κερδών της MIG, πολλά από τα οποία προέρχονται από χρηματοοικονομικές πράξεις και επενδύσεις, είναι φορολογικά προτιμότερο να κρατιούνται σε λογαριασμούς αποθεματικών, ενισχύοντας τα ίδια κεφάλαια, παρά να διανέμονται στους μετόχους ως μερίσματα, γιατί στην περίπτωση αυτή θα επιβαρυνθούν και με τον φόρο 25% των εταιρικών κερδών.

Όλα τα παραπάνω φυσικά και τα γνωρίζει ο ΠΑΝΛΑΜΠΡΟΣ πρώην καθηγητής οικονομικών και νυν Υπουργός Οικονομίας… Όμως το «ΣΕΜΝΑ», «ΤΑΠΕΙΝΑ» και με «ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ» δεν του αφήνει και πολλά περιθώρια ανάμειξης, άλλωστε η ιστορία έδειξε ότι όποιος τα έβαλε με τον Ρομπέν έχασε.

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : Αν η κακή σύνδεση συνεχιστεί τότε οι ΑΠΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ θα βγουν στον «αέρα» το Σάββατο.